*ขอเรียงร้อยร้อยรักจากใจฉัน แทนหมื่นพันพันดอกไม้หลายสี แทบมาลางดงามงามโสภี มอบให้เธอคนดีดีกว่าใคร *โปรดรู้รู้เถิดหนาว่าห่วงหวง มิใช่ลวงลวงกันจนหวั่นไหว มิใช่แกล้งพูดพร่ำพร่ำเพ้อไป แต่ทั้งหมดหมดใจยกให้เธอ *ไม่มีเบ๊นซ์เบ๊นซ์โก้โชว์ให้เห็น เพชรงามเด่นเด่นตามาเสนอ ไร้ชื่อเสียงเกียรติใดใดปรนเปรอ มีเพียงคิดถึงเธอเธอทุกวัน **มีหัวใจใจหนึ่งลึกซึ้งนัก ลึกด้วยรักรักแท้มิแปรผัน แทนสิ่งของของมีค่าสารพัน เป็นกำนัลสร้อยภักดิ์ภักดิ์คนดี *อาจไม่หวานหวานละมุนเหมือนคุณหวัง ฉันก็ยังมอบให้ให้เต็มที่ ที่ผ่านมาหลายเดือนเดือนเป็นปี สิ่งเหล่านี้มีค่าค่าเหลือเกิน *คือความความเชื่อมั่นสัมพันธ์จิต ย่อมพิชิตทุกข์ท้อท้อขัดเขิน ย่อมฝ่าฟันฟันขวากหนามยามเผชิญ ขอเพียงเราร่วมเดินเดินด้วยกัน *จักเป็นสร้อยสร้อยภักดิ์ภักดิ์เราสอง ร่วมหอห้องห้องเดียวเก็บเกี่ยวฝัน ต่อแต่นี้นี้ไปใจยืนยัน ขอรักมั่นมั่นแท้เพียงแด่เธอ.....คนเดียว ในวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ของทุกปี ทั่วโลกมักจะเน้นเรื่องความรัก ระหว่างชายหนุ่มหญิงสาว บทกลอน-กลบทนี้ ผมก็แต่งมาจากจินตนาการ ที่เน้นความรักมั่นคง จริงใจ และเปรียบเหมือนรักแท้ ที่หาไม่ค่อยได้แล้ว ในโลกปัจจุบัน แต่กระนั้นก็ตาม ผมหวังว่า บทกลอนนี้ จะเป็นส่วนหนึ่งของคำว่า "รัก" แด่สำหรับผู้รอคอย และผู้ที่มั่นคงในเรื่องชีวิตคู่แล้ว ขอให้มีความสุข ด้วยคำว่ารัก ทุกๆ วัน นะครับ
13 กุมภาพันธ์ 2553 21:16 น. - comment id 1099294
http://www.praphansarn.com/new/forum/forum_posts.asp?TID=8559&PN=34 กลบท รักร้อย ฟ้าสีหม่นปนเทาเทาเหงาหงอย ลมใหญ่น้อยพลิ้วมามาหวั่นไหว อดีตนั้นคอยหลอนหลอนกรีดใจ ไยคิดถึงถึงช้ำน้ำตาริน รักษานะไข้ใจใจสลาย แสนระคายเคืองเจ็บเจ็บถวิล บ่มลึกล้ำรานร้าวร้าวชาชิน ยากโบยบินบินหนีช้ำย้ำเยือน โศกเอยโศกรุมเร้าเร้าเผาผลาญ กับวันวานวานผ่านคราคล้อยเคลื่อน ยืนย้ำย้อนย้อนเศร้านับนานเดือน ชาแชเชือนเลือนลบลบโศกตรม ใจเก็บเกี่ยวเจ็บช้ำช้ำหลายถัง แม้เบื่อชังยังรั้งรั้งขื่นขม ต่อเติมทุกข์ทุกข์หนักยั้งจ่อมจม หวังผสมหม่นเศร้าเศร้าเคล้าคลอ น้ำค้างลงพรมพลิ้วพลิ้วยอดหญ้า เสียงใบไม้ครวญหาหาใดหนอ เจ็บปวดนักช้ำร้าวร้าวพะนอ น้ำตาคลอคลอเคียงเรียงร่ำริน ณ ฟากฟ้าเยียบเย็นเย็นถึงจิต ไม่มีสิทธิ์อาบอุ่นอุ่นทุกถิ่น เฝ้าออดอ้อนอ้อนฟ้าสางประทิน ช่วยละทิ้งสิ้นทุกข์ทุกข์ลามทรวง ใจเคลิ้มคล้อยลอยค้างค้างสู่หวัง แม้กำลังลดถอยถอยสู่สรวง ใจยังยึดยึดติดคนเคยควง แม้ลุล่วงล่วงเลยนานนับปี ยังยืนกอดกอดเปลี่ยวท่ามกลางว่าง ยืนเคว้งคว้างคว้างหาทางวิถี บนทางกว้างเวิ้งว้างว้างฤดี ฤาชีวีลาลับลับเรืองรอง ถ้าสิ้นหล้าหล้าหมดทุกข์หายไหม รอยหมองไหม้ไหม้รอนพาคล้ายข้อง จะเดินหน้าหยุดยั้งยั้งครรลอง ใจก็ร้องร้องหวั่นช่างโลเล คะนึงนึกนึกแล้วอกไหวสั่น หรือลานฝันฝันหายห่างหันเห หรือต้องจมจมนิ่งในทะเล หรือเหว่ว้าจับจองจองไม่เลือน .........ยามี่จัง///... ////////////////////////////////////////// http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem132593.html แด่ วันทหารผ่านศึก ฮัจยีสมศักดิ์1 แด่ วันทหารผ่านศึก กลบทรักร้อย วันทหาร หาญหล้า ฝ่าฟันศึก วันรำลึก ลึกล้ำ คำขานไข ร้อยลำนำ นำกลอน สะท้อนใจ เพื่อคนไทย ไทยปลื้ม มิลืมกัน แด่ทหาร หาญผู้ รู้หน้าที่ แนวหน้ามี มีภัย ไม่เคยหวั่น ยอมลำบาก บากหน้า กล้าประจัญ ถึงฟาดฟัน ฟันต่อ ไม่รอรี ซาบซึ้งใน ในบุญ คุณของท่าน เหล่าทหาร หาญได้ ในทุกที่ เพื่อแผ่นดิน ดินไทย ได้อยู่ดี ขวานทองนี้ นี้สุข ทุกวันคืน จึงเขียนกลอน กลอนบอก ดอกป๊อปปี้ ซื้อหน่อยซี ซีคนไทย น้ำใจยื่น ช่วยครอบครัว ครัวให้ ไม่กล้ำกลืน มีดาษดื่น ดื่นขาย จำหน่ายมา วันทหาร หาญเก่ง เร่งรำลึก เขาผ่านศึก ศึกไพรี ที่ในป่า ช่วยซื้อออก ดอกป๊อปปี้ นี้อีกครา เชิญซื้อหา หาได้ ทั่วไทยแลนด์ ฮัจยีสมศักดิ์ บุญมาเลิศ ชมรมนักกลอนบึงกุ่มวรรณศิลป์ 0830191951 ////////////////////////////////////////// http://www.thaipoem.com/forever/ipage/poem132558.html พระยาพิชัยดาบหัก ภาคพิเศษ เพลงประกอบบทพระยาพิชัยดาบหัก นายตุ้ม กลบทรักร้อย อยากกลับวัด วัดวอน อ่อนใจว่า ไร้เดียวสา สาสม ขมความเสื่อม ถูกคนพาล พาลเพลิน เกินพอเพียง ถึงหลบเลี่ยง เลี่ยงลา ว่าแล้วลอง เลยเปลี่ยนใจ ใจจริง ยิ่งเจ็บจ่อ เดินหน้าต่อ ต่อเตือน เหมือนต่างต้อง ดูที่ใหม่ ใหม่มัน หันตามอง แล้วกู่ก้อง ก้องกล่าว หนาวแน่กรรม วัดดินแดง แดงดี ชี้สวยเด่น ไม่ต้องเส้น เส้นสาย หมายระส่ำ เข้ากราบพระ พระเผย เอ่ยพึมพรำ จะจดจำ จำจริง สิ่งแจ่มจัง ผมหิวข้าว ข้าวครับ นับขัดข้อง บอกหารสอง สองสี ชี้ตามสั่ง เพราะว่าเรื่อง เรื่องร้อน ซ่อนรุงรัง ผมขาดตังค์ ตังค์แต้ม แย้มขั้นตอน (หลวงพ่อ) จงบอกชื่อ ชื่อชี้ มีตัวช่วย หลวงพ่อรวย รวยรู้ ชูแบงค์ร่อน กินข้าวหน่อย หน่อยแนะ และเข้านอน อย่าอาวรณ์ วอนไว้ ได้วู่วาม (เด็กชายจ้อย) ผมชื่อจ้อย จ้อยจ้า ว่าจืดจ่อ เศร้ากองห่อ ห่อเห็น เป็นข้อห้าม มีเรื่องต้อง ต้องต่อ ขอร้องตาม ถูกคุกคาม คามเคย เผยครบครัน ////////////////////////////////////////// http://www.yingthai-mag.com/webboard/Questionv.asp?GID=739 จาก แพรพิรุณ เมื่อวันที่ 16/8/2545 6:56:15 @ เคยคิดถึงถึงใครในใจนี้ มากมายที่ที่จะเอ่ยเผยความได้ แต่รู้ว่าคิดคิดถึงตรึงทรวงใน และยิ่งใหญ่ใหญ่กว่าหาใดเทียม @ ครั้นพอผ่านผ่านวันพลันแปรเปลี่ยน เป็นบทเรียนเรียนรู้อยู่เต็มเปี่ยม ไม่มั่นคงคงมั่นเหมือนขวัญเรียม เพราะใจเตรียมเตรียมใจไม่มั่นคง @ ในหัวใจใจดวงนี้ที่ค้นพบ คิดทวนทบทบค่าพาเลือนหลง บางวันแปลกแปลกไปไม่ซื่อตรง กลับลืมลงลงได้นะใจเรา @ เพียงหัวใจใจนั้นมิมั่นรัก แล้วใครจักซื่อตรงตรงอยู่เล่า จึงได้เห็นเห็นอยู่รู้บรรเทา ความเลียบเหงาเหงาเงียบเฉียบอุรา @ เพราะใจเราเองบรรเลงพลาด ด้วยความขลาดขลาดกลัวทั่วไปว่า ไม่มีใครใครสักคนที่ผ่านมา จะซึ้งค่าค่าคิดถึงจึงร้อนรน @ แท้จริงแล้วใจเราเราเท่านั้น ที่หุนหันหันห่างอย่างสับสน แม้ว่าเขาเขาอาจเปลี่ยนเพียรสู้ทน คงสักคนคนหนึ่งนั้นมั่นรักเอย ................. กลอนกลบทรักร้อย..... เหมือนกลอนทั่วไป เพียงแต่ในหนึ่งวรรค จะต้องมีคำที่ซำกันอยู่คู่หนึ่งโดยไม่มีคำอื่นมาคั่น ........... และต้อง ไม่ใช่คำแรกและคำสุดท้ายของวรรค //////////////////////////////////////////////////////////////////// http://board.dserver.org/m/mshy/00000076.html ....เคยคิดถึงถึงใครในวันก่อน วันนี้ย้อนย้อนมาหาความหลัง ความเคยนึกนึกว่ามาประทัง อยากหยุดยั้งยั้งใจไว้ตรงนี้ ....เขาวันนี้นี้เห็นไม่เป็นเขา แต่ตัวเราเรายังยั้งอยู่นี่ ยังคงมั่นมั่นรักด้วยภักดี ถ้อยวาทีทีรั้งเกรงพลั้งไป ....เกรงว่าเผลอเผลอจิตเคยคิดห้าม ยั้งคำหวามหวามอยู่ดูชิดใกล้ อยากจะอยู่อยู่ชิดสนิทใน มีเพียงใจใจรักภักดีเธอ ...มิอาจลืมลืมหลังเกินยั้งฉุด เพียงเผลอผุดผุดร้องก้องเสนอ เพราะไม่เคยเคยหวังสั่งให้เจอ เกรงจะเก้อเก้อเขินเขาเมินเรา จาก : ท่านชาย - 20/08/2002 23:49 /////////////////////////////////////////////////////////// http://www.oknation.net/blog/kondee007/2008/10/31/entry-1 กลบท รักร้อย ให้มีคำซ้ำกันหนึ่งคู่ อยู่ชิดกันภายในวรรค กลบท รักร้อย ทุกวันจน จนลง จนผงผาย จงจำไว้ ไว้ว่า อย่าเหลวไหล หัดให้จิต จิตคิด สถิตใน ระวังใจ ใจจน ปนทุกข์เกิน มาจนจน กายใจ ไหนสิ้นคิด เดินทางผิด ผิดเอา ขึ้นเขาเขิน จนความคิด คิดไป ไม่เจริญ ขาดเพลิดเพลิน เพลินใจ อยู่ไหนกัน จนทั้งนอก นอกใน ไม่ได้คิด ทำให้จิต จิตข้า ช่างน่าขัน นั่งนอนคิด คิดไป ใจรำพัน โลกเรานั้น นั้นหนา ใครพาจน ถ้ามีขี้ ขี้เกียจ เสนียดนัก เราก็จัก จักทุกข์ ยุคสับสน เกิดมารวย รวยหนา กลับมาจน เพราะเป็นคน คนขี้เกียจ เสนียดเอย. ...หยาดกวี…. ๓๑ ตุลาคม ๒๕๕๑
13 กุมภาพันธ์ 2553 23:01 น. - comment id 1099305
หายไปนานจังเลยน้องชาย...แฮ่ แวะมาทักก่อนจ้า...
13 กุมภาพันธ์ 2553 21:22 น. - comment id 1099309
โห...ขอปรบมือให้เลยจ้า.. ช่วยแวะไปเก็บกุหลาบหินหน่อยสิ เอาไปปลูกไว้หลังบ้านก็สวยดีนะ.. .
13 กุมภาพันธ์ 2553 21:32 น. - comment id 1099321
พี่กวี..หายไปไหนมาตั้งนานคะ... ยังไงก็ขอปรบมือให้ด้วยคนจ้าๆๆ... สุขสันต์วันวาเลนไทน์นะคะ..
13 กุมภาพันธ์ 2553 21:46 น. - comment id 1099338
มาให้กำลังใจจ้า ดูแลตัวเองด้วยนะ
13 กุมภาพันธ์ 2553 22:01 น. - comment id 1099348
สุขสันต์วันแห่งความรักครับ
14 กุมภาพันธ์ 2553 00:27 น. - comment id 1099410
สุขสันต์วันแห่งความรักจ้าน้องกวีน้อยฯ อิอิอิ ตอนแรกลุ้นภาพว่าภาพคู่ใครน้อ อ้าว...ที่แท้พี่เคนกะพี่หน่อยนี่เองง่ะ โฮะๆๆ
14 กุมภาพันธ์ 2553 02:14 น. - comment id 1099412
สุขสันต์วันแห่งความรักนะคะ ขอให้คืนและวันโอบอุ้มรักและห่วงใย จากอีกฟากฟ้าไปให้ใครอีกคนที่แสนไกล
14 กุมภาพันธ์ 2553 03:11 น. - comment id 1099417
คำรักรักจริงแท้ฤาแค่ฝัน ด้วยหวาดหวั่นหวั่นใจมิใช่หวง ร่วมร้อยกานท์หวานหอมหอมล้นทรวง ดั่งติดบ่วงทวงถามถามหัวใจ สุขสันต์วันแห่งความรักค่ะ หายไปนาน สบายดีนะคะ
14 กุมภาพันธ์ 2553 07:08 น. - comment id 1099431
แวะมาอ่าน กลบท ว่าด้วยเรื่อง..ความรัก.. สุขสันต์วันวาเลนไทน์ค่ะ
14 กุมภาพันธ์ 2553 07:37 น. - comment id 1099442
ดีใจนะที่เธอกลับมา มันทำให้พี่รู้ว่า เธอยังมีลมหายใจ สูดอากาศที่เหม็นเน่าอยู่ เรื่องทุกอย่าง...พี่อภัยให้ ไม่ถือโทษหรอก เพียงแต่ใช้หนี้ให้ก็พอแล้วหละ ไม่กีบาทหรอก...555 ...... คื้อเก่า...อ้ายยังฮักน้องคือเก่า บ่มีคำเว้า ในใจอ้ายบ่แปรผัน....
14 กุมภาพันธ์ 2553 07:42 น. - comment id 1099447
14 กุมภาพันธ์ 2553 08:22 น. - comment id 1099455
สวัสดีวันแห่งความรักนะครับน้องชาย กลบทนี้ก็เพราะไปอีกแบบนะครับ ขอให้มีความสุขมากๆนะครับ
14 กุมภาพันธ์ 2553 08:52 น. - comment id 1099497
ขอมาร้อยเรียงรัก ในบ้านกวีน้อย อะ
14 กุมภาพันธ์ 2553 08:42 น. - comment id 1099509
14 กุมภาพันธ์ 2553 11:34 น. - comment id 1099546
ไม่พูด...เจ็บคอ...
14 กุมภาพันธ์ 2553 13:43 น. - comment id 1099601
สวัสดีค่ะ งามกลบทค่ะ.. ขอบคุณที่ไปทักทายนะคะ (สมาชิกใหม่ค่ะ)
14 กุมภาพันธ์ 2553 21:43 น. - comment id 1099631
14 กุมภาพันธ์ 2553 15:58 น. - comment id 1099653
เพราะพริ้งจังเลยอ่า หว้าอ่านไม่จบเมื่อวาน เล่นออฟหนี.... แต่พอมาอ่านวันนี้ซึ้งงงจังเลย แวะมาอ่านคะ
14 กุมภาพันธ์ 2553 16:35 น. - comment id 1099669
สุขสันต์เดือนแห่งรัก ขอให้มีความสุขมากๆจ้า
14 กุมภาพันธ์ 2553 18:55 น. - comment id 1099717
มาได้จังหวะ..เลยกวีน้อย ฯ..หายไปนานกว่าพี่วะอีก..แต่ฝีมือยังสะแด่วเหมือนเดิมเลยนะ..วาเลนไทน์ปีนี้ก็ขอม่วนเด้อ..อิอิ
14 กุมภาพันธ์ 2553 19:41 น. - comment id 1099752
ห่างหายไปนานนะคะ สุขสันต์วันแห่งความรักค่ะ
14 กุมภาพันธ์ 2553 20:38 น. - comment id 1099821
Free Myspace Comments Myspace Mardi Gras Comments เปิดเห็นรูปแล้วแทบกรี๊ดดดด.... เอารูปเฌอกะยามาลงทำไม...
14 กุมภาพันธ์ 2553 23:48 น. - comment id 1099887
หากจะว่าไปแล้ว เจ้าวายร้ายก็น่าจะเอาดีทางกลบทนะครับ เป็นอัตลักษณ์ดีมากครับ นานๆ ได้เข้ามา หวังว่าคงสบายดีนะครับ เห็นพัฒนาการของกวีน้อยฯ ไม่ใช่ย่อยแล้วครับ จากใจจริง
15 กุมภาพันธ์ 2553 07:20 น. - comment id 1099954
15 กุมภาพันธ์ 2553 10:05 น. - comment id 1100030
ยอดเยี่ยมมากครับ ขอให้สุขสันต์ สมหวังและมีความสุขเนื่องในวันและเทศกาลแห่งความรัก และตราบเท่าที่โลกนี้ยังมีความรักครับผม
15 กุมภาพันธ์ 2553 16:07 น. - comment id 1100161
ซินเจียยู่อี่ ซินนี้ฮวดใช้ ตั่วถั่งๆ เด้อคุงน้อง มาซะหวานเชียว มดตอมเรยยยยย
15 กุมภาพันธ์ 2553 17:19 น. - comment id 1100217
ยอดเยี่ยมค่ะ...กลอนหวานมากกกกกกกกกกกก
15 กุมภาพันธ์ 2553 19:36 น. - comment id 1100273
Hello! I comeback. มารายงานตัวจ้า
23 กุมภาพันธ์ 2553 11:43 น. - comment id 1103453