กาพย์กวี...ศรีสุนทรเมืองสยาม เลื่องลือนาม...นักประพันธ์ผู้ยิ่งใหญ่ น้อมหยิบเรื่อง...อันเนืองนิจกวีไทย มายกย่อง...เชิดชูไว้ในบทกลอน อยู่วังวน...นิทราภาษาศิลป์ ได้ยลยิน...เขาเรียกสุนทรโวหาร ข้าตกใจ...ไฉนกล่าวให้ร้าวราน ข้ามิใช่...สุนทรโวหารที่ขานกัน ท่านสุนทรภู่...กวีเอกที่รู้จัก คือผู้รัก...ศาสตร์ศิลป์ด้านภาษา พระอภัยมณี...ที่แต่งมา ล้ำเลิศค่า...หาใดเปรียบกวีไทย จิตฟุ้งซ่าน...ด้วยละอองของความฝัน สุนทรภู่...เขาเรียกกันทำหวั่นไหว ทักอีกแล้ว...ข้ามิใช่กวีไทย มาบัดนี้...กล่าวด้วยใจโปรดรับฟัง ศรีสุนทร...กาพย์กลอนแสนเสนาะ ฟังไพเราะ...กวีศิลป์ซึ้งความหลัง สุนทรภู่...คือต้นแบบแห่งพลัง เป็นไอดอล...ความหวังของนักกลอน
26 พฤศจิกายน 2552 12:48 น. - comment id 1068203
สุนทรภู่ครูกลอนเนาะ
26 พฤศจิกายน 2552 22:17 น. - comment id 1068332
ถ้าอย่างนั้นขอเรียกว่าคุณศรีสุนทรนะครับ
28 พฤศจิกายน 2552 05:39 น. - comment id 1068667
ตื่นหรือยังครับ ผมตื่นนานแล้วครับ เอ่อ ตื่นแบบ งง ด้วยสิครับ นึกว่า หลงยุค กลับไปสมัย ต้นกรุงศรี อิอิ
30 พฤศจิกายน 2552 08:46 น. - comment id 1069180
ม่าย..ช่าย...ๆๆ สุนทรภู่อยู่สมัยต้นรัตนโกสินทร์ดอกค่ะ....อ้าย