มือสัมผัสปากกาสู่หน้ากระดาษ แต้มรอยวาดด้วยรักแห่งอักษร ความรู้สึกลึกซึ้งถึงอาทร เขียนเป็นกลอนลึกล้ำสัมผัสจาร... โอ้สายลมเวลามาแผ่วพัด ภาพความชัดย่อมเลือนเหมือนแก่นสาร เหลือแต่รอยขาดวิ่นของชิ้นงาน ที่รอการหันดูจากผู้คน ฉันมิได้หวังชื่อเพราะมือเขียน เพียงเพื่อเพียร...รู้สึกและฝึกฝน เพียงเพื่อเผยเชื้อไฟแห่งใจตน ให้คุข้นด้วยหวังอีกครั้งครา เพื่อแสงแดดสีทองรองอรุณ จะแผ่อุ่นไออวลมวลพฤกษา เพื่อเสรีแห่งรักจักทาบทา ให้โลกล้าแห่งกวีมีชัยเอย...
21 พฤศจิกายน 2552 08:20 น. - comment id 1066461
ยินดีรู้จักนักกลอนคุณภาพครับ
21 พฤศจิกายน 2552 10:00 น. - comment id 1066488
มือสัมผัสคีย์บอร์ดกดถ้อยคำ ดินสอดำหรือปากกาพาหลบหาย เข้าในเน็ตแต่งกลอนเล่นกันมากมาย มิตรสหายได้พบเห็นในบ้านกลอน
21 พฤศจิกายน 2552 16:40 น. - comment id 1066584
ยามสัมผัสจัดเคียงร้อยเรียงถ้อย มองร่องรอยคล้อยตามท่ามอักษร ร่ายลำนำย้ำรสในบทกลอน ได้ออดอ้อนร้อนหนาวเรื่องราวนัย
21 พฤศจิกายน 2552 22:26 น. - comment id 1066768
นี่แหละคือปณิธาณกวีที่แท้จริง ขอคารวะครับ