คราอ่อนแรงแฝงล้าพาโหยอ่อน อยากหลบร้อนซ่อนตนซ่อมหม่นหมอง กับตักแม่ที่พร้อมห้อมรับรอง มือทั้งสองป้องปกแม่กกนอน น้ำใจใครไหนเล่าจะเท่าแม่ รินรดแดด้วยห่วงดวงสมร ความห่วงใยตามติดจิตอาทร ทุกขั้นตอนแห่งชีวิตแม่ติดตาม แม่ปลูกความอดทนจนแตกหน่อ ไม่ย่อท้อต่อทุกข์ยากดงขวากหนาม ปัญหาใดใหญ่น้อยที่คอยลาม อย่าบุ่มบ่ามแก้ไขหมั่นไตร่ตรอง แม่ปลูกจิตคิดงามตามรองบาท ห่างนิราศริษยาพาหม่นหมอง รู้พอเพียงเลี้ยงตนให้ชนมอง เรางามผ่องด้วยใจที่ใฝ่ดี แม่ปลูกรักเอาไว้ให้คิดชอบ ให้รู้กอรปชอบธรรมนำวิถี รักพี่น้องเลือดไทยในปฐพี อย่าได้มีแบ่งแยกแตกเหล่ากอ อยากให้แม่อยู่ข้างข้างอย่างวันก่อน คราโหยอ่อนซบตักพักหน่อยหนอ ที่ร้าวรอนอ่อนล้าน้ำตาคลอ แม่คงรอ..รองรับ...เพื่อซับมัน..... ครูพิม ๗ สิงหาคม ๒๕๕๒
7 สิงหาคม 2552 22:32 น. - comment id 1024439
เจิม..ก่องงงงงงงงง
7 สิงหาคม 2552 22:33 น. - comment id 1024440
เจิมรอง.............. อิอิ อยากกอดแม่อ้อ
7 สิงหาคม 2552 22:39 น. - comment id 1024446
เจิม 3 คิดถึงแม่เช่นกันครับ ครูพิม เป็นอย่างไรบ้าง หายเงียบไปนะ.
7 สิงหาคม 2552 22:43 น. - comment id 1024451
สวัสดีค่ะ พิมญดา พิมกอดแม่เผื่อเราด้วยนะ.. กอดแน่นๆๆ
7 สิงหาคม 2552 22:43 น. - comment id 1024452
สวัสดีค่ะ ป้ากันนา ขอหนูกอดป้าหน่อยค่ะ
7 สิงหาคม 2552 22:45 น. - comment id 1024457
สวัสดีค่ะ คุณปู่กิ่งโศก พอดีมีงานเข้าค่ะ...งานรุมจนเป็นไข้หวัดเลย แต่มิใช่หวัดพันธ์ใหม่นะคะ..หยุดงานไปสองวัน วันนี้แบกสังขารไปทำงาน..อาการดีขึ้นแล้วค่ะ.. สบายดีนะคะ..
7 สิงหาคม 2552 23:44 น. - comment id 1024476
สวัสดีครับคุณครูพิม อ่าน"โหย..หา.."น้ำตาปริ่มพริ้มถึงแม่ คิดย้อนหวนทวนถันมิผันแปร น้ำนมกรุ่นอุ่นแดรักแพร่พรม สอนรู้ศึกษ์รู้ศัพท์รู้รับศึก สอนรู้ลึกรู้ตื้นรู้ขื่นขม สอนรู้ค่ารู้คิดรู้ทิศลม รู้ลู่ล้มล่มร่องรู้ท่องทรรศน์ รู้จนกล้าก้าวไกลจนใจกล้า ที่จักก้าวยอดหญ้ากล้ายืนหยัด กล้าผยองยิ่งใหญ่ชัยชูชัด เพราะพิทย์พรรฒน์พัดพิษเพาะพิตรพุฒิ แม่จึงเป็นแม่เลิศประเสริฐแม่ เลี้ยงดูแลรักล้อมรายพรายพิสุทธิ์ หมายลูกเดินด้นใดไม่โซมทรุด ทุกทุกจุดจิตจดไม่ถดท้อ ณ ยามนี้แม่แก่...แต่เราหนุ่ม ทำแม่แก่ไม่ให้กลุ้มได้ไหมหนอ? ไปกราบตัก ภักดิ์แม่ แทนคำ"รอ" ธุระอื่นตัดต่อกรอให้ไกล สิบสองสิงหาคม...หาคมคำ บอก"รักแม่"แม่ชื่นฉ่ำน้ำตาไหล แม่รักลูก...ลูกรักแม่...แม่ชื่นใจ ไปเถิดไป ไปกราบแม่...รักแม่นะ.
7 สิงหาคม 2552 23:56 น. - comment id 1024481
แม้อยู่ไกลแต่ก็ใกล้เพราะใจชิด ยังเผ้าคิดถึงแม่มิแปรห่าง ด้วยหน้าที่ด้วยภาระระยะทาง แต่ไม่จางคลายรักสักครั้งครา แม่เข้าใจลูกนี้ดียิ่งนัก ด้วยภาระงานหลักนั้นหนักหนา ขอเพียงลูกมุ่งมั่นมีจรรยา แม่ก็หน้าแย้มยิ้มอิ่มอุ่นใจ
7 สิงหาคม 2552 23:57 น. - comment id 1024482
ค่ะปรางก็โหยหา ตักของแม่เช่นกัน แต่ตอนนี้ ได้แต่โหยหาค่ะ กลอนงามจังค่ะ โดนใจอีกต่างหาก
8 สิงหาคม 2552 00:53 น. - comment id 1024502
แม่จ๋าแม่แม่อยู่ไหน ลูกฝันไปหาไม่เห็น นอนละเมอเพ้อลำเค็ญ อยากจะเห็นหน้าแม่อีกครั้งนึง.... (ขอมาแจมก่อนไปหาแม่)
8 สิงหาคม 2552 02:14 น. - comment id 1024518
โหยหาตักแม่ ด้วยคนครับ โหยหาตักครูพิมด้วยครับ :P
8 สิงหาคม 2552 07:01 น. - comment id 1024539
มารำลึกถึงพระคุณ แม่ด้วยคนครับ ความรักของแม่ เป็นรักที่ยิ่งใหญ่จริงๆ ครับ
8 สิงหาคม 2552 08:27 น. - comment id 1024561
สวัสดีครับ ขอยืมบ้านคุณครูฝากกลอนให้เพื่อนนะครับ เสียงเพลงแผ่ว แว่วหวาน สะท้านจิต เล่าชีวิต ลำนำ น้ำตาไหล บุญล้ำค่า เกินกว่า สัญญาใด ค่าน้ำนม ยิ่งใหญ่ สายใจพัน ช่อมะลิ หอมหวน ไม่หายห่าง รักของแม่ไม่จางร้างรอยฝัน มาวันนี้ ไม่มีแม่ เช่นทุกวัน จะมีใคร ปลอบขวัญ เช่นทุกคราว ถึงวันแม่ ชะแง้ แลว่างเปล่า ใจงันเหงา เศร้าลึก รู้สึกหนาว ทุกคำข้อ ต่อเนื่อง ทุกเรื่องราว ทุกถ้อยกล่าว ล้ำค่า ปรารถนาดี ยามลูกกราบ แม่ก้ม พรมรอยจูบ สองมือลูบ ประคอง ทั้งน้องพี่ ตักละมุน อบอุ่น หนุนชีวี ให้ลูกมี ศักดิ์ศรี คุณธรรม หลับเถิดหนา แม่จ๋า อย่ากังวล ญาติทุกคน อำนวย บุญช่วยค้ำ ทั้งเกื้อก้อง น้องกิ๊ป มีพ่อนำ ก่อกุศล ประจำ บำเพ็ญทาน โอ้เจ้าช่อ มะลิ จิตภินันท์ ดุริยะจากสวรรค์ประโคมขาน เหล่านางฟ้าต่างมาอภิบาล พาวิญญาณสู่นิพพานนิรันดร
8 สิงหาคม 2552 08:58 น. - comment id 1024568
น่าอ่านคับ
8 สิงหาคม 2552 09:15 น. - comment id 1024572
ขอรำลึกถึงแม่ด้วยคนครับ พระคูณแม่ฟูมฟักด้วยรักลูก ยกผิดถูกปลูกฝั่งคอยสั่งสอน สารพันสุขสิ้นทั้งกินนอน ห่วงอาวรณ์จนเฒ่ามิเบาคลาย
8 สิงหาคม 2552 09:53 น. - comment id 1024615
สสวัสดีงามๆยามสายเจ้า น้องพิมพ์ กลอนเพราะ ภาพงดงาม เพลงโปรดในดวงใจเลยเจ้า ขอให้มีความสุขกายสุขใจเจ้า
8 สิงหาคม 2552 09:54 น. - comment id 1024618
เดี๋ยวกอดแม่แทนนะคะเอื้อย แม่อยู่กับเราเสมอค่ะ
8 สิงหาคม 2552 10:23 น. - comment id 1024637
กี่สิบปีที่ผูกพันเป็นขวัญมิ่ง กี่ร้อยสิ่งประสงค์ใดให้สมหมาย กี่พันคุณปั้นเป็นดาวพราวพริ้งพราย กี่หมื่นสายเส้นทางสร้างชีวัน กี่แสนคำรำพันไปแทนไม่หมด กี่ล้านหยดหยาดเหงื่อเพื่อจอมขวัญ กี่โกฏิเกียรติเกริกไกรให้สัมพันธ์ กี่ความฝันแม่จักกอปรมอบทั้งปวง กี่ชีวันพรรณนาหาใดเปรียบ กี่คำเทียบมิเทียมเท่าภูเขาหลวง กี่ลักษณ์รสพจน์ล้ำขอบำบวง กี่ชาติช่วงฟ้าดินเห็นเป็นพยาน กี่เมตตาการุณย์เกื้อเอื้อเฟื้อแจ้ง กี่สีแสงส่องสว่างสร้างสุขศานต์ กี่สิบร้อยพันผูกลูกชื่นบาน กี่หมื่นล้านแสนพจน์ขอทดแทน กี่คำข้าวน้ำคำกี่พร่ำพรอด กี่กกกกอดอุ่นแอบเปี่ยมแบบแผน กี่กัปกัลป์อสงไขยในเมืองแมน มิเหมือนแม้นมารดา...แม่ข้าเอง!!!
8 สิงหาคม 2552 10:24 น. - comment id 1024638
สวัสดีค่ะ คุณเบิ้ลผู้วิพุธ สวัสดีครับคุณครูพิม อ่าน"โหย..หา.."น้ำตาปริ่มพริ้มถึงแม่ คิดย้อนหวนทวนถันมิผันแปร น้ำนมกรุ่นอุ่นแดรักแพร่พรม สอนรู้ศึกษ์รู้ศัพท์รู้รับศึก สอนรู้ลึกรู้ตื้นรู้ขื่นขม สอนรู้ค่ารู้คิดรู้ทิศลม รู้ลู่ล้มล่มร่องรู้ท่องทรรศน์ รู้จนกล้าก้าวไกลจนใจกล้า ที่จักก้าวยอดหญ้ากล้ายืนหยัด กล้าผยองยิ่งใหญ่ชัยชูชัด เพราะพิทย์พรรฒน์พัดพิษเพาะพิตรพุฒิ แม่จึงเป็นแม่เลิศประเสริฐแม่ เลี้ยงดูแลรักล้อมรายพรายพิสุทธิ์ หมายลูกเดินด้นใดไม่โซมทรุด ทุกทุกจุดจิตจดไม่ถดท้อ ณ ยามนี้แม่แก่...แต่เราหนุ่ม ทำแม่แก่ไม่ให้กลุ้มได้ไหมหนอ? ไปกราบตัก ภักดิ์แม่ แทนคำ"รอ" ธุระอื่นตัดต่อกรอให้ไกล สิบสองสิงหาคม...หาคมคำ บอก"รักแม่"แม่ชื่นฉ่ำน้ำตาไหล แม่รักลูก...ลูกรักแม่...แม่ชื่นใจ ไปเถิดไป ไปกราบแม่...รักแม่นะ. ................................ ลูกทำบุญตักบาตรมิขาดหรอก แม่เคยบอกคราไกลบุญไปถึง ปรารถนาโลกใหม่ใฝ่รำพึง จะขอพึ่งใบบุญแม่อย่างแน่นอน.. อิ่มใดใดในหล้าที่ว่าอิ่ม เกินจะลิ้มอิ่มใจเกินไถ่ถอน คืออิ่มอุ่นอ้อมรักจากมารดร ทุกบทตอนสะท้อนห่วง..เจ้าดวงใจ อุ่นใดใดในหล้าที่ว่าอุ่น มิละมุนอุ่นเท่าแม่เราใกล้ อ้อมกอดแม่ปกป้องผองโพยภัย อุ่นฤทัย..แม่กอด..ปลอดทกุข์เอย.. วันนี้พานักเรียนในหมู่บ้านที่เรียนอยู่ในโรงเรียนที่สอนไปทำบุญ..ตามโครงการ.วันเสาร์เข้าวัดกันช่วงเข้าพรรษา... เอาบุญมาฝากนะคะ..
8 สิงหาคม 2552 10:33 น. - comment id 1024646
สวัสดีค่ะ คุณธันวันตรี แม้อยู่ไกลแต่ก็ใกล้เพราะใจชิด ยังเผ้าคิดถึงแม่มิแปรห่าง ด้วยหน้าที่ด้วยภาระระยะทาง แต่ไม่จางคลายรักสักครั้งครา แม่เข้าใจลูกนี้ดียิ่งนัก ด้วยภาระงานหลักนั้นหนักหนา ขอเพียงลูกมุ่งมั่นมีจรรยา แม่ก็หน้าแย้มยิ้มอิ่มอุ่นใจ ..................................... แม้นห่างกันแสนไกลใจแม่ถึง ทุกคำนึงห่วงหาอย่าหวั่นไหว รักแม่คอยป้องกันให้พ้นภัย ความหวงใยใกล้ชิดคอยติดตาม ยามใดว่างขอให้ไปเยี่ยมท่าน อย่าคอยนานเกินไปใครอาจหยาม ทิ้งแม่ให้ชะแง้คอรอติดตาม เขาจะถาม..ว่าแม่ใคร..ลูกไม่มี.. จริงๆก็รำลึกถึงแม่อยู่เสมอ แต่ในช่วงนี้..เปิดบ้านไหน เว็บไหน ก็อบอุ่นไปด้วยความรัก ความห่วงใย ความยิ่งใหญ่ของแม่.. อดไม่ได้ที่จะเขียนถึงแม่ค่ะ.. ขอบคุณมากค่ะ
8 สิงหาคม 2552 10:38 น. - comment id 1024651
สวัสดีค่ะ พี่ปรางทิพย์ ค่ะปรางก็โหยหา ตักของแม่เช่นกัน แต่ตอนนี้ ได้แต่โหยหาค่ะ กลอนงามจังค่ะ โดนใจอีกต่างหาก .............................. พอดีพึ่งจะฟื้นไข้ค่ะพี่ ช่วงที่ไม่สบาย...คิดถึงแม่มากที่สุด.. คิดถึงแม่เหี่ยวๆเวลาแตะที่หน้าผาก.. อาการป่วยเหมือนทุเลาลงทันที..
8 สิงหาคม 2552 10:42 น. - comment id 1024654
สวัสดีค่ะ คุณkasin1251 แม่จ๋าแม่แม่อยู่ไหน ลูกฝันไปหาไม่เห็น นอนละเมอเพ้อลำเค็ญ อยากจะเห็นหน้าแม่อีกครั้งนึง.... (ขอมาแจมก่อนไปหาแม่) .................... ขอบคุณค่ะ ดีใจจังเลยที่วันนี้ ได้รับทราบมีคนจะกลับไปหาแม่ด้วย.. เดินทางปลอดภัยนะคะ.. กอดแม่เผื่อครูพิมด้วยนะ.. ขอบคุณค่ะ..
8 สิงหาคม 2552 10:44 น. - comment id 1024659
สวัสดีค่ะ คุณต้า รัมณีย์ โหยหาตักแม่ ด้วยคนครับ โหยหาตักครูพิมด้วยครับ :P ............................ กลับบ้านหาคุณแม่นะคะ กอดท่านเผื่อครูพิมด้วยนะ..
8 สิงหาคม 2552 10:48 น. - comment id 1024662
สวัสดีค่ะ คุณพี่นักสืบ ไร้อันดับ มารำลึกถึงพระคุณ แม่ด้วยคนครับ ความรักของแม่ เป็นรักที่ยิ่งใหญ่จริงๆ ครับ ............................... ยังมีความรู้สึกว่า... อ้อมกอดคุณแม่ยังอุ่นๆอยู่เลยค่ะ คุณแม่...เป็นผู้หญิงที่วิเศษที่สุด..ของเราค่ะ หาใครเสมอเหมือนไม่มีเลย...
8 สิงหาคม 2552 10:50 น. - comment id 1024665
สวัสดีค่ะ คุณอินสวน สวัสดีครับ ขอยืมบ้านคุณครูฝากกลอนให้เพื่อนนะครับ เสียงเพลงแผ่ว แว่วหวาน สะท้านจิต เล่าชีวิต ลำนำ น้ำตาไหล บุญล้ำค่า เกินกว่า สัญญาใด ค่าน้ำนม ยิ่งใหญ่ สายใจพัน ช่อมะลิ หอมหวน ไม่หายห่าง รักของแม่ไม่จางร้างรอยฝัน มาวันนี้ ไม่มีแม่ เช่นทุกวัน จะมีใคร ปลอบขวัญ เช่นทุกคราว ถึงวันแม่ ชะแง้ แลว่างเปล่า ใจงันเหงา เศร้าลึก รู้สึกหนาว ทุกคำข้อ ต่อเนื่อง ทุกเรื่องราว ทุกถ้อยกล่าว ล้ำค่า ปรารถนาดี ยามลูกกราบ แม่ก้ม พรมรอยจูบ สองมือลูบ ประคอง ทั้งน้องพี่ ตักละมุน อบอุ่น หนุนชีวี ให้ลูกมี ศักดิ์ศรี คุณธรรม หลับเถิดหนา แม่จ๋า อย่ากังวล ญาติทุกคน อำนวย บุญช่วยค้ำ ทั้งเกื้อก้อง น้องกิ๊ป มีพ่อนำ ก่อกุศล ประจำ บำเพ็ญทาน โอ้เจ้าช่อ มะลิ จิตภินันท์ ดุริยะจากสวรรค์ประโคมขาน เหล่านางฟ้าต่างมาอภิบาล พาวิญญาณสู่นิพพานนิรันดร .................................. ขอบคุณมากค่ะ ขอส่งบทกวีที่อบอุ่นไปด้วยความรักของคุณแม่ ไปยังเพื่อนๆทุกคนนะคะ.. ขอให้มีความสุขในวันพักผ่อนนะคะ..
8 สิงหาคม 2552 10:57 น. - comment id 1024666
สวัสดีค่ะ คุณ# พจน์รำพัน ขอรำลึกถึงแม่ด้วยคนครับ พระคูณแม่ฟูมฟักด้วยรักลูก ยกผิดถูกปลูกฝั่งคอยสั่งสอน สารพันสุขสิ้นทั้งกินนอน ห่วงอาวรณ์จนเฒ่ามิเบาคลาย ............................. ความรักที่ยิ่งใหญ่ในโลกนี้ คือรักที่แม่ชิดสนิทหมาย โอบตระกองกอดแก้วแล้วสบาย ทุกข์โศกคลายหายสิ้น..จินต์ผ่องนวล.. ขอบคุณมากค่ะ
8 สิงหาคม 2552 10:51 น. - comment id 1024667
สวัสดีค่ะ คุณวิทย์ ศิริ น่าอ่านคับ ......................... ไม่เจอกันนาน สบายดีไหมคะ.. ขอบคุณมากค่ะที่แวะมาเยี่ยมกัน..
8 สิงหาคม 2552 11:06 น. - comment id 1024673
สวัสดีค่ะ พี่ม่านดอย สวัสดีงามๆยามสายเจ้า น้องพิมพ์ กลอนเพราะ ภาพงดงาม เพลงโปรดในดวงใจเลยเจ้า ขอให้มีความสุขกายสุขใจเจ้า ............................... ขอให้พี่สุขกาย สุขใจเช่นกันเจ้า..
8 สิงหาคม 2552 11:07 น. - comment id 1024674
สวัสดีค่ะ น้องกานต์ เพียงพลิ้ว เดี๋ยวกอดแม่แทนนะคะเอื้อย แม่อยู่กับเราเสมอค่ะ ........................... ขอบใจหล้ายหลายเด้อหล้า
8 สิงหาคม 2552 11:09 น. - comment id 1024676
สวัสดีค่ะ คุณเบิ้ลผู้วิพุธ กี่สิบปีที่ผูกพันเป็นขวัญมิ่ง กี่ร้อยสิ่งประสงค์ใดให้สมหมาย กี่พันคุณปั้นเป็นดาวพราวพริ้งพราย กี่หมื่นสายเส้นทางสร้างชีวัน กี่แสนคำรำพันไปแทนไม่หมด กี่ล้านหยดหยาดเหงื่อเพื่อจอมขวัญ กี่โกฏิเกียรติเกริกไกรให้สัมพันธ์ กี่ความฝันแม่จักกอปรมอบทั้งปวง กี่ชีวันพรรณนาหาใดเปรียบ กี่คำเทียบมิเทียมเท่าภูเขาหลวง กี่ลักษณ์รสพจน์ล้ำขอบำบวง กี่ชาติช่วงฟ้าดินเห็นเป็นพยาน กี่เมตตาการุณย์เกื้อเอื้อเฟื้อแจ้ง กี่สีแสงส่องสว่างสร้างสุขศานต์ กี่สิบร้อยพันผูกลูกชื่นบาน กี่หมื่นล้านแสนพจน์ขอทดแทน กี่คำข้าวน้ำคำกี่พร่ำพรอด กี่กกกกอดอุ่นแอบเปี่ยมแบบแผน กี่กัปกัลป์อสงไขยในเมืองแมน มิเหมือนแม้นมารดา...แม่ข้าเอง!!! .................................... อ่านไปน้ำตารื้นไปนะคะเนี่ย.. ยิ่งในช่วงเวลาที่เจ็บไข้ ใจยิ่งโหยหาเลยนะ.. ขอบคุณอีกครั้งค่ะสำหรับบทกลอนงามๆ
8 สิงหาคม 2552 11:12 น. - comment id 1024677
สวัสดีค่ะ คุณเฌอมาลย์ ขอบคุณมากค่ะ อาการดึขึ้นแล้ว เย็นนี้หมอนัดฉีดยาอีกหนึ่งเข็มค่ะ แต่ละภาพ..ซาบซึ้งในความรักของแม่ค่ะ..
8 สิงหาคม 2552 14:03 น. - comment id 1024720
เก่ง
8 สิงหาคม 2552 17:43 น. - comment id 1024747
แม้วันนี้ไม่มีแม่เช่นก่อนเก่า แต่แม่ยังอยู่ในใจเพื่อนเสมอค่ะ แม่เราฝากบอกว่า ยินดีรับลูกสาวเพิ่มอีกคนน๊าคนดี ให้หายไข้ไวๆจ้า พักผ่อนเยอะๆเพื่อน
8 สิงหาคม 2552 18:41 น. - comment id 1024771
โหยหารักตักแม่ต่อแต่นี้ กอดฤดีได้แต่แค่ในฝัน แม่คงงามท่ามแสงแห่งเพ็ญจันทร์ ในคืนวันที่พรากจากแสนไกล แต่ดวงใจใฝ่รักที่ถักไว้ ก็มิได้ด่วนดับลับหนไหน ยังสดใสสว่างพร่างอยู่กลางใจ นานเพียงใดก็สถิตย์นิจนิรันดร์ มาร่วมโหยหาตักแม่ ด้วยคนครับ
8 สิงหาคม 2552 20:48 น. - comment id 1024797
เป็นกลอนแม่ ที่น่ารักมากที่สุดครับ ผมชอบแนวกลอนนี้มากครับ อ่านแล้วเห็นภาพ และลึกซึ้งในเนื้อหา ด้วยครับ
8 สิงหาคม 2552 20:09 น. - comment id 1024804
อบอุ่น ค่ะ
8 สิงหาคม 2552 20:30 น. - comment id 1024820
คิดถึงอุ่นไอจากตักแม่นะคะ มาเยี่ยมคะ
8 สิงหาคม 2552 22:10 น. - comment id 1024895
สวัสดึครับ...มาทักทายในมิตรภาพ...ที่ให้...ขอบคุณนะครับ..... ผมเขียนถึงแม่เหมือนกัน....ให้ชื่อว่า...โอบกอด..ปีกอก.... ............... จากจรถิ่นฐานวานวันเคยดำดื่ม เคยชมชื่นหญ้าเขียวรุ้งทองรวงข้าว อบอุ่นตักนอนแม่ตนคนห่วงใย ได้ลิ้มลองในรสแกงกับข้าวแม่ปรุง เคยนอนนุ่งผ้าถุงแม่ยาคนกลอมนอน เคยโอบกอดอกอุ่นยามนอนและร้องให้ เคยได้ลมสะบัดจากมือแม่เมื่อนอนแปล หนึ่งความดูแลหนึ่งใจมิได้แปลเปลี่ยน ด้วยปีกแขนอกอุ่นโอบกอดลูกน้อย ค่อยป้องกลอยใจมิให้หายห่างอก ค่อยอุ้มกกเคยจูงให้เดินตามรอยเท้า ยามแพ้พ่ายเหนื่อยหน่ายยังค่อยจับมือ ค่อยกระซิบ- ซิบคำหวานปลอบโยน ค่อยตะโกนว่าอย่าแพ้พ่ายหลีกหนี ทุกนาทีแม่อยู่ข้างกายลูกชายแม่ จงแน่วแน่เส้นทาง - ทางเส้นชัย ด้วยไฟลุกโชนสู้ย่างก้าวไป ด้วยหัวใจแน่วแน่ไม่แปลเปลี่ยน แม้นคืนจะผันผ่านไปไม่คืนกลับ แต่ความรักของแม่จะแผ่ซ่านไป ให้ลูกชายได้รับซ่านทั่วทุกอณู อยู่ทนสู้คู่กายถึงม้วนมรณา อยู่ทุกเวลาวันพาไปพบเจอ ฝั่งทะเลฝันวันข้างหน้าฟ้าคราม แม่อยู่นี่ มาสิลูกจ๋ามาอยู่สู่ อ้อมกอดอกแม่ปีกแขนจะอุ้มโอบ ลูกน้อยกลอยใจให้คลายเศร้า ร้องเถอะร้องไห้ให้ดังออกไป แม้เจ้าน้ำตาจะเปียกแก้มนุ่ม มือแม่จะเช็ดด้วยห่วงหา ค่อยเจรจาพาดวงใจให้ลุกโซน ด้วยไฟต่อสู้ย้ำต่อไปในเส้นทาง.... ด้วยหวังอนาคตเจ้ามั่นคง เป็นรากเป็นถิ่นฐานยื่นมั่นสองเท้า แม่จึงคอยเฝ้าโอบกอดปีกอุ่น ด้วยอกแม่ผู้เป็นสายใยสายใจ
9 สิงหาคม 2552 11:16 น. - comment id 1025059
""" ยามไข้เจ็บเหน็บหนาวทุกคราวครั้ง ถวิลหวังยังอยู่เคีบงคู่แม่ เพียงตักหนุนอุ่นมือมาวางแบ ป่วยจะแพ้แปรกลายหายทันที ดูแลสุขภาพนะครับ
9 สิงหาคม 2552 16:03 น. - comment id 1025120
ร้อยมาลาพวงมาลัยไปกราบแม่ ยินเสียงแต่ถ้อยคำแม่พร่ำสอน ยินเสียงแม่อวยพรมาอย่างอาทร ลูกว่านอนสอนง่ายไม่ดื้อดึง คิดถึงแม่เหมือนกัน รักแม่ที่สุดเลยค่ะ พี่พิม
17 สิงหาคม 2552 14:12 น. - comment id 1028196
อ่านแล้วอยากกลับไปซบอุ่นหนุนตักแม่มากๆ เลยค่ะ