แม่จ๋า

เทพธัญญ์

...จากมานาน ผ่านกี่ปี ที่ไกลห่าง
จนหนทาง ที่วางไว้ ได้พบฝัน
ในดวงจิต คิดถึงแม่อยู่ทุกวัน
ลูกแม่นั้น มีวันนี้เพราะแม่ไง
...ยังจำได้ ในวันลา น้ำตาหลั่ง
แม่ลงนั่ง สั่งสอนลูก ปลูกนิสัย
บอกหนักหนา คราก่อนพราก จากมาไกล
จงตั้งใจ ในสิ่งหวัง แม่สั่งมา
...ลูกก้มกราบ ทาบเท้า เข้ากอดแม่
ใจป้อแป้ ห่วงแม่นัก รักหนักหนา
เพราะความฝัน มันไกลมาก จำจากมา
หลั่งน้ำตา ลาแม่พ่อ ขอเดินทาง
...นั่งรถไฟ ไกลถิ่นฐาน บ้านเคยอยู่
มันหวั่นไหวใจหดหู่ ดูหน้าต่าง
นั่งรถไป ได้แต่มอง สองข้างทาง
จนรุ่งสาง ทางเดินใหม่ ใช่บ้านนา
...อยู่เมืองกรุง มุ่งทำงาน สานฝันต่อ
หนักแค่ไหน ไม่เคยท้อ ต่อปัญหา
ล้มหลายครั้ง พังกี่หน ทนเรื่อยมา
เหนื่อยหนักหนา มาอยู่แดน แสนห่างไกล
...ยังยิ้มได้ ไม่เคยท้อ ขอยืนอยู่
ลูกพร้อมสู้ อยู่เพื่อฝัน ไม่หวั่นไหว
เอาความดี ที่แม่สอนสู้ฝ่าไป
หากความหวัง ยังไม่ได้ ไม่คืนคอน
...รูปแม่ให้ ในกระเป๋า เอาใส่กรอบ
เขียนตรงขอบ กรอบรูปถ่าย หลายคำสอน
เพื่อเตือนใจ ให้ทราบ กราบก่อนนอน
ลูกขอพร วอนไหว้ ให้คุ้มภัย
...คืนเหน็บหนาว ร้าวรุมกาย สายลมเป่า
หนาวรุกเร้า เข้ากระดูก ลูกสั่นไหว
หวนดวงจิต คิดถึงอุ่น กรุ่นทรวงใน
จากอุ่นไอ ในอกแม่ แต่วัยเยาว์
... อยากกลับไป ได้เห็นหน้า แววตาอุ่น
ตักเคยคุ้น อุ่นหัวใจ ให้คลายเหงา
เหนื่อยมามาก อยากนอนพัก ตักแม่เรา
สุขอื่นใดไหนเล่า เท่าคืนนา
...จะซื้อเสื้อผืนใหม่ ไปฝากแม่
ซื้อผ้าแพร ที่แม่ชอบ หอบไปหา
นำความดี ที่ได้รับ กลับคืนนา
โอ้แม่จ๋า สัญญาไว้ ไม่เคยลืม