วันนี้...สงกรานต์สีเลือด
กระบี่ใบไม้
ท่ามสงกรานต์แห่งสงครามทางความคิด
แบ่งเสื้อสีกั้นชีวิตให้ห่างหาย
พรมหยาดน้ำด้วยน้ำตาอันพร่าพราย
แปรความหมายของเลือดแค้นแทนคำพร
จะขอสู้เพื่อฟ้ารุ่งวันพรุ่งนี้
จะขอพลีชีพให้เห็นเป็นอนุสรณ์
จะขอตายเพื่อภาพฝันนิรันดร
จะขอแก้ทุกขั้นตอนที่บิดเบือน
ไม่อ่อนน้อมคงพร้อมพรักปักธงชัย
พร้อมจะเผาเทียนเล่นไฟให้ดูเหมือน
เปลี่ยนบ้านนี้เป็นนรกสะทกสะเทือน
น้ำตาเกลื่อนต่างสีสันของวันร้าย
เสื้อสีเขียวเริ่มแหลมคมระดมทั่ว
ฟ้าหวาดกลัวดินเศร้าหมองลมร้องไห้
กับพี่น้องต้องฆ่ากันถึงวันตาย
ทำบ้านแตกแหลกสลายเพื่อใครกัน?
สงกรานต์แหลกแตกยับไปในวันนี้
หรือจะลบภาพวิถีที่คิดฝัน?
แดงจะชูเหลืองจะคงปักธงพลัน
ประชาชนยังห้ำหั่นกันต่อไป
ถ้าทุกฝ่ายจับมือกันในวันนี้
ประเทศชาติย่อมจะมีความหวังได้
ถ้ายังคิดจะหาญหักปักธงชัย
คงจะมีประเทศไทยอีกไม่นาน
14 เมษายน 2552
เขียนที่ บ้านเหล่าอ้อย อ.อรัญประเทศ จ.สระแก้ว