แม่ไม่มีบ้านอยู่อันฟูเฟื่อง แม่ไม่เชื่องเป็นข่าวอันฉ่าวโฉ แม่ไม่มีรายได้ก้อนโตโต แม่ไม่โก้ไม่ดังเช่นบางคน ลูกไม่เคยขายหน้าว่าบ้านเล็ก ตั้งแต่เล็กต้องย่ำตามถนน ลูกไม่เคยใคร่ดีมีรถยนตร์ ไม่เคยบ่นเมื่อกินข้าว...เคล้าน้ำตา แม่เคยสอนลุกทุกคำยังจำได้ อย่าใจง่ายไฝ่ต่ำทำมิฉา อย่าลดตัวเป็นทาสสิ่งบาดตา สำคัญอย่า กินคน "จนช่างมัน" ไม้ไผ่ญาณรวีڪے
17 สิงหาคม 2551 14:49 น. - comment id 886886
ได้ใจผมจังครับ
17 สิงหาคม 2551 15:29 น. - comment id 886910
แค่นี้ก็เกินพอแล้ว ขอให้ดวงวิญญาณคุณแม่คุณจงสถิตย์อยู่ยังสรวงสวรรค์ด้วยเทอญ
17 สิงหาคม 2551 15:43 น. - comment id 886914
แม่รักเรามากกว่าใครในโลกนี้ มือเท้าที่แม่ล้างให้ไม่เดียดฉันท์ สิ่งที่ลูกปรารถนาสารพัน แม่เรานั้นหาให้ไม่ขัดเลย แต่ลูกรู้สิ่งใดแม่ให้ได้ บางสิ่งไร้คุณค่าแม่จะเฉย พร้อมทั้งบอกอธิบายให้ทรามเชย รับรู้เอ่ยว่าสิ่งนี้มิจำเป็น
17 สิงหาคม 2551 15:53 น. - comment id 886916
....ดั่งแสนดวงดารามาแรมลับ ดั่งเดือนดับสูญสรวงห้วงเวหา ดั่งเมฆมวลครวญหมองนองน้ำตา ดั่งอาถรรพ์วันเวลาวาระนี้.... อ่านคำกลอนรำพึงคิดถึงแม่ เหมือนรักแท้ดำรงอย่างคงที่ คำแม่บอกคือแบบอย่างทางที่ดี ญาณรวี รู้แน่...แม่ภูมิใจ
17 สิงหาคม 2551 17:19 น. - comment id 886955
18 สิงหาคม 2551 11:36 น. - comment id 887216
มาคิดถึงแม่ด้วยคนครับ....
19 สิงหาคม 2551 00:41 น. - comment id 887486
รักแม่ให้มาก ๆ นะ
1 กันยายน 2551 19:51 น. - comment id 891710
ซึ้งมากมาย>____< ชอบมั่กมาก