วันนี้เราอาจเหมือนเลื่อนถอยห่าง ระยะทางแม้สั้นอาจหวั่นไหว อาจจะดูเหมือนลูกนี้ที่เปลี่ยนไป ที่จริงไม่เปลี่ยนแปลงอยากแจ้งความ ยังเหมือนเดิมทุกอย่างทุกย่างกว้าง ทุกทุกคราวที่คิดถึงจึงโทรถาม อาจดูน้อยเกินไปให้โทรตาม แต่ก็ซาบซึ้งใจในทุกที เพราะงานลูกนั้นยุ่งอีรุงตุงนัง มีงานตั้งหลายอย่างไม่ว่างหนี บ้างก็เรื่องสุราและนารี จนอาจมีเวลาน้อยให้คอยนาน แต่ลูกยังทั้งรักและเคารพ อยากจะพบมากขึ้นยื่นคำหวาน อยากอยู่ใกล้เป็นเพื่อนเหมือนวันวาน รอแต่กาลเวลาพาเราเอย
13 สิงหาคม 2551 00:41 น. - comment id 885229
สังคมทำให้ครอบครัวเล็กลง คนเราเลยเลยไม่ให้ความสำคัญของสถาบันนี้ แต่สำหรับผม อหังการที่จะพูดว่าชีวิตที่เหลืออยู่นั้นก็เพื่อแม่
13 สิงหาคม 2551 07:56 น. - comment id 885265
แม่ของพี่เสียสละเสมอนะคะ วันแม่บอกถ้าลูกๆไม่ว่างก็ไม่เป็นไร แค่โทรมาหาแม่ก็สุขใจแล้วแต่วันพ่อ แม่ก็อยากให้ทุกคนมาหาพ่อค่ะ
13 สิงหาคม 2551 12:37 น. - comment id 885341
เพราะงานลูกนั้นยุ่งอีรุงตุงนัง มีงานตั้งหลายอย่างไม่ว่างหนี บ้างก็เรื่องสุราและนารี จนอาจมีเวลาน้อยให้คอยนาน ........................... แหมๆ .. เห็นสาวดี กว่าแม่ได้งัยอ่า ? อิอิ .. วันแม่มี 1 วัน แต่วันของ สาวๆ มีทุกวันนะคะ พี่ท่าน
13 สิงหาคม 2551 16:59 น. - comment id 885419
อย่าลืมทานข้าวกับคุณแม่บ้างนะครับ ถ้าอยู่ใกล้ๆท่าน ถ้าอยู่ไกลก็โทรไปคุยกับท่าน เดี๋ยวคุณแม่จะเหงานะครับ คุณแม่กี้เลี้ยงแมวไว้ 3 ตัว บอกว่าเตรียมเอาไว้เป็นเพื่อนตอนลูกมาอยู่ กทม ครับ เศร้าจัง แต่ก็โทรคุยกันเรื่อยๆนะ แวะมาชื่นชมผลงานกลอนนะครับ