ความทุกข์ร้อนผ่อนคลายหายหนักหน่วง ทุกข์ทั้งปวงสลายไปใครรักษา ร่มโพธิ์ใหญ่ที่ยืนต้นตลอดมา คอยเยียวยาทุกข์ทั้งหลายในใจเรา จากไปแล้วเหมือนดวงแก้วดับสนิท เกือบขวบปีที่ดวงจิตลูกอับเฉา คิดถึงพ่อคิดถึงแม่แอบอกเอา อุ่นไอรักเมื่อทุกข์เร้ารุมรอบตัว จะลุกนั่งเดินยืนสะอื้นไห้ ทั้งแม่พ่อจากไปแล้วทูนหัว คอยยิ้มให้ปลอบขวัญมิหวั่นกลัว เหลียวหาทั่วไม่เห็นเงาเฝ้าอ่อนใจ หนึ่งปีแล้วที่แม่จากลำบากจิต หนึ่งปีแล้วที่พ่อทิ้งลูกไปไหน ได้แต่คร่ำครวญหาด้วยอาลัย พ่อคลาไคลลาลับไม่กลับมา อุทิศบุญส่งผลบุญนำไปให้ ได้รับแล้วหรือไม่แม่พ่อจ๋า อุทิศกายอุทิศใจทุกครั้งครา เกิดชาติหน้าฉันใดได้พบกัน
29 กรกฎาคม 2551 22:12 น. - comment id 880434
ผมก็คิดถึง แม่...พ่อ ครับ
29 กรกฎาคม 2551 22:37 น. - comment id 880451
แม่...คือผู้ที่ให้กำเนิด พ่อ...ช่วยเชิดชุบเลี้ยงไว้ให้กายแกร่ง คิดถึง...แม่...พ่อ...อย่างรุนแรง ลูกจะแบ่งเวลาว่างมากราบเอย
30 กรกฎาคม 2551 00:05 น. - comment id 880479
แวะมาให้กำลังใจครับ ผมเองก็ พ่อจากไปตั้งแต่ผมยังเด็ก ขอให้เข้มแข็งนะครับ
30 กรกฎาคม 2551 07:58 น. - comment id 880537
คิดทั้งทั้งพ่อแม่ อยากดูแลอยากอยู่ใกล้ พ่อแม่จรจากไป ลูกก็ได้แต่รำพัน คิดถึงที่หนึ่งในหัวใจ
30 กรกฎาคม 2551 08:20 น. - comment id 880542
คุณฝนทอง ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
30 กรกฎาคม 2551 08:22 น. - comment id 880543
คุณอรุโณทัย หาเวลาไปกราบท่านบ่อยๆเถอะค่ะ คงคิดถึงคุณแย่แล้ว
30 กรกฎาคม 2551 08:24 น. - comment id 880544
คุณรัมณีย์ ขอบคุณมากค่ะ คุณพ่อ คุณแม่ดิฉันท่านจากไปพ้อมกันค่ะ คิดแล้วอยากร้องไห้
30 กรกฎาคม 2551 08:26 น. - comment id 880546
คุณครูกระดาษทราย ขอบคุณที่แวะมาค่ะ พ่อกับแม่เป็นที่ 1 ในใจเช่นกันค่ะ
30 กรกฎาคม 2551 10:49 น. - comment id 880731
อ่านแล้วอึ้ง ๆ ยิ่งเป็นเรื่องจริง ยิ่งอ้างว้างไปกับบทกลอน ไม่รู้ว่าควรกล่าวเช่นไรจึงพอเหมาะ ขอให้มีกำลังใจก้าวไปข้างหน้า เพราะท่านอยู่ใกล้ ๆ กับใจเรานี่เองครับ
30 กรกฎาคม 2551 12:31 น. - comment id 880770
30 กรกฎาคม 2551 14:55 น. - comment id 880822
เสียใจด้วยนะคะ พิมเสียพ่อตั้งแต่สามขวบ ตอนนี้เหลือท่านแม่คนเดียวคะ สู้ๆๆคะ
30 กรกฎาคม 2551 15:32 น. - comment id 880836
คุณร้อยแปดพันเก้า ติดตามผลงานคุณอยู่ค่ะ ขอบคุณที่ให้กำลังใจนะคะ
30 กรกฎาคม 2551 15:33 น. - comment id 880837
คุณ นายธนา ขอบคุณที่แวะมาค่ะ
30 กรกฎาคม 2551 15:38 น. - comment id 880841
คุณพิมญดา คุณพิมญดาคงเหงามากนะคะ ยังดีเน๊าะที่ยังมีคุณพ่อ เพราะดูคุณพิม จะเป็นคนเข้มแข็งนะคะ เพียงแต่พอใกล้ถึงวันครบรอบวันจากไปของคุณพ่อ คุณแม่เป็นต้องอยู่ในอาการแบบนี้แหละค่ะ คง สู้ๆๆๆล่ะค่ะ ขอบคุณมากนะคะ
30 กรกฎาคม 2551 19:20 น. - comment id 880890
โตแล้ว ต้องอดทนและทนอดนะคะ พ่อแม่ยังห่วงเราเสมอและ คอยหนุนนำเราตลอดไป
30 กรกฎาคม 2551 22:14 น. - comment id 880982
แวะมาให้กำลังใจค่ะ นิลวรรณ เป็นคนเดียวในครอบครัวที่ อยู่ไกลจากพ่อแม่ คิดถึงท่านค่ะ
30 กรกฎาคม 2551 22:24 น. - comment id 880989
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะ..ครับ แต่เขาไม่ไปไหนหรอก...ทุกที่ทุกทางที่เราเดิน เขาจะอยู่ใกล้เรา...อยู่ในลมหายใจของเรา ตลอดไป... พี่เอาใจช่วยนะ..และขอเป็นกำลังใจด้วยจ้า
31 กรกฎาคม 2551 08:29 น. - comment id 881142
จากไปหมดเลยเหรอคับ โอย!คงเหงานะคับ อารมณ์นี้ผมยังคิดไม่ออกว่า ถ้าไม่มีพ่อแม่อยู่แล้ว จะอาการแบบไหน แต่แน่นอนคงเคว้งอ้างว้างไปลำพัง ว่าแต่คุณแจ้นก็เข้มแข็งนะคับ -------- สวัสดีตอนเช้า
31 กรกฎาคม 2551 14:21 น. - comment id 881250
คุณกันนาเทวี ขอบคุณมากค่ะ ก็พยายามอดทนเรื่อยมาค่ะ นี่ขนาดโตแล้วนะเนี่ย ถูกตามใจจนเคยตัว
31 กรกฎาคม 2551 14:29 น. - comment id 881252
คุณนิลวรรณ อยู่ไกลก็โทรคุณกันได้ค่ะ ถามสารทุกข์ สุกดิบกันบ่อยๆ แค่นี้คุณพ่อ คุณแม่ก็มีความสุข แล้วค่ะ ขอบคุณที่แวะมานะคะ
31 กรกฎาคม 2551 14:32 น. - comment id 881254
คุณโจ้ ขอบคุณที่แวะมาค่ะ ก็ต้องทำใจน่ะค่ะ
31 กรกฎาคม 2551 14:34 น. - comment id 881255
พี่ฝากฝัน ขอบคุณมากค่ะ ที่คอยให้กำลังใจ แจ้นจะอดทนค่ะ
31 กรกฎาคม 2551 16:15 น. - comment id 881308
ขอแสดงความเสียใจด้วยนะครับ พี่อินสวนขอเอาใจช่วยให้น้องแจ้น ยืนสู้ในโลกนี้ต่อไปอย่างทระนงนะครับ
31 กรกฎาคม 2551 22:36 น. - comment id 881453
สวัสดีค่ะพี่อินสวน แจ้นขอบคุณค่ะที่พี่แวะมาทักทาย สู้ๆๆๆค่ะ