ถ้าไม่มี สุนทรภุ่ เกิดคู่ชาติ ภาษาอาจ ขาดศิลป์ จนสิ้นศักดิ์ แต่เพราะมี กวีสง่า เอกอาลักษณ์ แผ่นดินสยาม จึงประจักษ์ ชาตินักกลอน แก้วกวี สี่แผ่นดิน สิ้นเพียงร่าง งานที่สร้าง ยังเห็นเป็น อนุสรณ์ ฝากคารม ประดับหล้า กล่อมนาคร ทุกบทตอน อักษรศิลป์ ไม่สิ้นมนต์ งานนิราศ เก้าเรื่อง กระเดื่องหล้า มีคุณค่า ควรเมือง แต่เบื้องต้น ครูลาลับ ผลงานยัง แทนร่างตน อนุชน ได้สืบสร้อย นับร้อยปี สุนทรภู่ ผู้อาภัพ ล่วงลับแล้ว กวีแก้ว สถิตสววค์ ชั้นสุขศรี แม้คืนวัน ผันผ่าน เนิ่นนานปี ศิษย์ยังมี บรมครู อยู่กลางใจ
25 มิถุนายน 2551 06:33 น. - comment id 865470
มาร่วมไหว้ครูด้วยคนค่ะ..
25 มิถุนายน 2551 06:35 น. - comment id 865472
เพราะจังคุณหวานใจปลายปากกาเห็นจะต้องไปเอานิราศของท่านมาอ่านอีกรอบแย้ว
25 มิถุนายน 2551 07:34 น. - comment id 865477
ร่วมคารวะครูกลอนค่ะ
25 มิถุนายน 2551 08:37 น. - comment id 865491
จะนำพา..ความงามศิลป์ให้กู่ก้อง ตามครรลอง ของโลกสวย ด้วยใจฉัน จะโอบอุ้ม กลุ่มดอกไม้ ในไพรวัลย์ โลกของฉัน จะสวยงาม ตามวจี แม้แผ่นดิน จะกว้างใหญ่ สักปานไหน แต่หัวใจ ของฉัน มีศักดิ์ศรี คอยร้อยเรียง งานศิลป์ จินตกวี ดวงฤดี..จะนำพา..ภาษากลอน วาดอักษร จรดถ้อย ร้อยตำนาน คอยไขขาน รักษาไว้ ใฝ่คำสอน จะนำพา คำของครู ท่านสุนทร(ภู่) เอาคำสอน จากต้นแบบ แนบงานงาม จะยึดถือ ฉันทลักษณ์ ที่ถูกต้อง ตามครรลอง ครูกวี ศรีสยาม สัมผัสนอก สัมผัสใน ให้ถูกตาม ศิลป์งดงาม ดังครูกลอน สุนทรภู่