ตัวของกูลูกพ่อขุนรามคำแหง ดินแดนแห่งน้ำมีปลานามีข้าว เมืองแห่งแรกราชธานีมานานเนา เป็นเมืองเก่ามนต์ขลังยังอบอวล ลายสื่อไทมีใช้เป็นภาษา แสดงค่าความเป็นชาติได้ครบถ้วน ผืนแผ่นดินอุดมไร่นาสวน ผู้คนล้วนใจบุญใฝ่ศุนทาน การปกครองพ่อบ้านดูแลลูก ความพันผูกลูกรักสมัครสมาน รุ่งอรุณแห่งความสุขความชื่นบาน ขนานนามความเป็นเราภูมิใจ ประเพณีของเราเดือนสิบสอง เดือนน้ำนองครองกระทงลงล่องไหล ขอขมาคงคาที่ลูกใช้ ลึกลงไปบูชาบาทพุทธองค์ สุโขทัยวันนี้ยังมีสุข แม้มีทุกข์สุขเศร้ามีขึ้นลง คนเมืองเก่าธานีเราซื่อตรง ดินแดนคงความงามอโณทัย ชวนเชื้อเชิญลองมาให้ประจักษ์ แล้วจะรักแสงอาทิตย์ตะวันฉาย หลบหลีกหนีชีวิตความวุ่นวาย มาสบายสงบสุโขทัย
24 พฤษภาคม 2551 19:54 น. - comment id 853207
สุโขทัยผู้หญิงไร้เงาไม่มีโอกาสได้ไปเยือนสักที ที่เคยไปแล้วเป็นเมืองเก่าเหมือนกันก็เห็นจะมีแต่อยุธยาเท่านั้น สงสัยว่าง ๆ ต้องไปซะแล้ว อิอิ
25 พฤษภาคม 2551 14:00 น. - comment id 853395
25 พฤษภาคม 2551 15:09 น. - comment id 853451
สวัสดีค่ะ เพราะจังค่ะ เนื้อหาดีด้วยค่ะ แต่งเก่งค่ะ พลอย/เจี๊ยะ
25 พฤษภาคม 2551 23:08 น. - comment id 853605
ไปไหว้พระพูดได้มาหลายครั้งแล้ว น่าอัศจรรย์ พระพุทธรูปองค์ใหญ่พูดได้จริง ๆ