ถนนนี้กลับบ้าน จากมานานแสนนานผ่านวิถี อดีตหวนครวญคิดถึงซึ้งชีวี ฉันจากมาหลายปีที่ป่าดอน ถิ่นที่เราเคยคุ้น ยังอวลกรุ่นกลิ่นมาลีคลี่เกสร เหลืองลมแล้ง แดงทองกาว ขาวขจร ม่วงเข้ม อ่อน สวยแทรกตะแบกนา วันนี้ในหน้าร้อน ที่ฉันย้อนกลับไปใจห่วงหา หวังเพียงผู้พันผูกปลูกชีวา เฝ้ารอคอยการกลับมาทุกคืนวัน หลายปีที่ไกลห่าง ความอ้างว้างร้างไร้ในใจฉัน ต่อแต่นี้จะอบอุ่นกรุ่นอนันต์ ต่อชีวิตที่ผกผันให้มั่นคง ถนนนี้กลับบ้าน ณ.ถิ่นฐานเยาว์วัยใช่ลืมหลง สู่อ้อมกอดแสนสุขชื่นและยืนยง มอบรักส่งพ่อแม่ฉัน วันครอบครัว
7 เมษายน 2551 13:53 น. - comment id 837377
ถนนนี้กลับบ้าน แม้นมีการเปลี่ยนไปไม่เหมือนเก่า ยังเคยคุ้นกรุ่นกลิ่นถิ่นลำเนา ที่คอยเฝ้าเตือนจิตให้คิดคืน ครอบครัวที่รักแท้ ทั้งพ่อแม่น้องพี่ที่เคยชื่น คงเฝ้ารอคอยวันปลอบขวัญยืน เพื่อหยิบยื่นรักมั่น วันครอบครัว ใกล้เทศกาลสงกรานต์และวันครอบครัวแล้วสินะ คนเป็นพ่อเป็นแม่ที่ลูกๆจากไปทำงานที่อื่น คงจะรอรอวันนี้ด้วยใจจดจ่อและด้วยความรักเหมือนเช่นทุกปีที่ผ่านมาครับ หายไปนานนะครับ คุณนิลวรรณ แต่ฝีมือยังเยี่ยมเช่นเดิมครับ
7 เมษายน 2551 16:19 น. - comment id 837418
เดี๋ยวก็ได้กลับบ้านเหมือนกันค่ะ
10 พฤษภาคม 2551 07:48 น. - comment id 848215
พี่ขอตามไปส่งอนงค์สมร ชมเกสรพฤกษาและป่าเขา เป็นเพื่อนร่วมเดินทางกลางลำเนา ช่วยแก้เหงาและช่วยเหลือทุกเมื่อไป ไปร่วมกราบพ่อแม่เธอที่บ้าน ยืนยันรักนงคราญทุกกาลสมัย จะดูแลทุกอย่างไม่ห่างไกล ขอพ่อแม่จงวางใจในพี่ยา กลอนเพราะดีครับ