เหลือเวลา อีกเท่าไหร่ ให้จ้องหน้า อยากสบตา ให้แสนนาน พานอ่อนไหว อยากเก็บภาพ คนดี ที่หัวใจ จดจำไว้ คือความจริง สิ่งที่รอ น้องอยากให้ จันทรา หยุดหน้าที่ ยืดกาลนี้ นานออกไป ได้ไหมหนอ ให้อาทิตย์ ไร้เรี่ยวแรง สาดแสงทอ นำตาคลอ ฟ้าเริ่มสาง เห็นทางตัน ความพลัดพราก มาเยือน ยำเตือนจิต น้องไร้สิทธิ์ ร้องขอ ต่อสวรรค์ จะกี่ปี อีกหนา กว่าเจอกัน ขอคำมั่น พี่จะรอ ต่อเติมใจ สิ่งที่มอบ คือคำมั่น เหมือนกันว่า จะกลับมา ดูแล ช่วยแก้ไข ขอจงเก็บ รักษา อย่ามอบใคร พี่สวมไว้ เปรียบน้องข้าง ทุกทางเดิน
30 พฤศจิกายน 2550 10:45 น. - comment id 794953
คุณเก็บดาว ได้แต่มอง เพียงเงา เขาห่างห่าง ความหวังจาง ลางเลือน เหมือนคว้าฝัน นับจากนี้ คงหมดสิ้น ความผูกพัน ถึงทางตัน รักเรา เศร้าเหลือเกิน (¯`°.¸♥♥¯`° ศรรกราหน้าทะเล้น °´¯♥♥¸.°´¯)
30 พฤศจิกายน 2550 18:11 น. - comment id 795098
นั่นสิเนาะ... ทุกทีที่ต้องจากกัน.. เป็นใจหาย ๆ ยังไงไม่รุ๊... เอาน่า... สู้ ๆ นะคะ
15 ธันวาคม 2550 00:33 น. - comment id 800112
เหลือเวลาอีกมากมายให้จ้องหน้า ให้สบตาเมื่อเจอกันอย่าหวั่นไหว อยากมีภาพคนดีที่อยู่ไกล มาเก็บไว้ดูต่างหน้าคราจากกัน พี่อยากให้จันทราทำหน้าที่ เปลี่ยนกาลนี้ให้ยืดยาวราวความฝัน ให้อาทิตย์สาดแสงทอต่อสัมพันธ์ น้ำตานั้นเปลี่ยนเป็นยิ้มคงอิ่มใจ ความพลัดพรากเวียนหมุนมาจำลาจาก คิดถึงมากขอสวรรค์ท่านหวั่นไหว ไม่กี่ปีหรอกหนาอย่าน้อยใจ ให้คำมั่นจะกลับไปไกล้คนดี ขอขอบคุณในคำมั่นสัญญาไว้ จะดูแลกันต่อไปไม่ห่างหนี ขอสัญญาเก็บรักษาไว้อย่างดี ข้างข้างพี่ข้างข้างใด้ไกล้กัน กลับมาจากอ่านหนังสือคิดถึงจึงแวะเข้ามาทักทายครับผม
24 ธันวาคม 2550 17:30 น. - comment id 803897
อีกเป็นปีกว่าจะเจอหน้ากันเมื่อถึงวันนั้นวินาทีแรกที่เราเจอกันรอยยิ้มของพี่จะเหมือนเดิมมั๊ยค่ะ?