พอเพียงคือเพียงพอ

เบิ้ลผู้วิพุธ

เบอร์เกอร์ไก่ ทำข่ม ถล่มกินเนสท์
เพื่อภาพเด็ดเผยแพร่แผ่ไพศาล
ความฟุ้งเฟ้อเกินฝันเกินบันดาล
แสดงความเชี่ยวชาญงานช่วงชิง
เริงร่ำรวยหรูหรากว่าคำเล่า
มองข้ามคน จนเศร้า ไร้เตาผิง
ไร้ผ้าห่ม ไร้อาหาร ไร้ไออิง
ไล้แต่สิ่งหนาวเหน็บเจ็บใจกาย
เงินที่ทุ่มเททิ้งสิ่งสมมุติ
สร้างสุขสุดทุกข์สร่างพร่างเฉิดฉาย
เด็กชาวนาชายฉกรรจ์ยันตายาย
ยังรอคอยทุกข์คลายหลายครอบครัว
ข้าวเพียงเม็ดเหลือในจานเขาทานหมด
น้ำเพียงหยดเหลือในขันเขาทานทั่ว
กับเพียงเกล็ดเกลือป่นบนกลีบบัว
เลี้ยงชีพตัว อยู่รอด ตลอดวัน
มือหยาบกร้านงานกรำค้ำจุนลูก
พร้อมฝังปลูก สู้อดออม พร้อมขยัน
รู้จักพอ ความพอดี มีแบ่งปัน
ความสุขแท้ ตามทัน ทุกวันคืน
สังคมกรุงมุ่งแย่งแบ่งสมบัติ
สารพัดผองภัยไม่อาจฝืน
ความพอดี มีบ้างไหม หาใครฟื้น?
ล้มทั้งยืน ครืมโครม รุกโรมรัน
เหมือนเทพทิพย์เทวดามาโปรยโปรด
กระแสเสียงกระซิบโสตปราโมทย์ขวัญ
"ความพอเพียง" เพียงคำ ฝนพรำพลัน
สร้างความฝัน เพยแพร่ สุขแท้จริง
พ่อสยาม ชนพร้อมภักดิ์ทั่วจักรภพ
พ่อผู้โปรยสุขสงบสยบทุกสิ่ง
สร้างรอยยิ้มชาวสยามงามเพริศพริ้ง
เคียงคำ King ครูคำ "ความพอเพียง."