แด่เธอ...ผู้กำเนิด
ถนปายี
ฉันมีเพียงอักษรกลอนหวานหวาน
บรรจงจารลงใส่เป็นลายสือ
ตั้งใจแต่มแต่งประดับลงกับมือ
เพื่อใครหรือ ? จะเป็นใครนอกจากเธอ
เดือนกันยาสิ้นคิมหันต์ วสันต์โปรย
กลิ่นลมโชยเหมือนฝากใจไปเสนอ
ใจที่เปี่ยมมิตรสำหรับเธอ
แล้วจึงกลั่นออกเสนอมาเป็นพร
วันที่สิบกันยาทิวาสมัย
ขอส่งสาส์นจากใจเราทั้งผอง
เถอะสหายจงได้สมใจปอง
ตามครรลองแนวทางวิถีธรรม
เมื่อทุกข์มี มีทุกข์ ให้ทุกข์หาย
เมื่อเคราะห์ร้าย คลายเคราะห์อย่ากลายกล้ำ
พบเรื่องดี ดีเรื่อง การกระทำ
จะช่วยนำ นำช่วยให้มีชัย
สุข...ศานต์จงมีเถิดเพื่อน
สันต์...สงบมาเยือนแจ่มใส
วัน...ดีมีคืนร้ายไป
เกิด...เป็นวันสุขสดใสมงคล
ขอย้ำ ขอย้ำ อีกหน
ถึงเพื่อน ถึงเพื่อน หนึ่งคน
มีสุข มีสุข ในกมล
เทพดล เทพดล อวยชัยสถาพร...
เชองดอยสุเทพ
๑๐ กันยายน ๒๕๕๐