***ไกลกันเพียงแค่ก้าว ยังครวญ จินต์ดั่งผูกโซ่ตรวน ติดไว้ หากเหินห่างนางนวล เพียงย่าง บอกบ่งความปวดร้าว เร่งเศร้ากำสรวล*** ***อบอวลหอมกลิ่นคล้าย เยาวมาลย์ เฉกเช่นเหมือนสัญญาณ บ่งร้าย กลิ่นโศกบอกตำนาน บรรพ์ภาค นาสิกส่งโอษฐ์ฟ้อง เฟื่องหล้าปฐพี*** ***คีตศาสตร์สื่อพ้อง เพื่อระลึก โศกส่อคำนึงนึก เนื่องเศร้า น้ำตาหลั่งยามดึก พาลพักตร์ โสตส่งจึงร่ำร้อง รักร้างห่างกาย*** ***กาลกายห่างเนิ่นช้า นานวัน ความคิดถึงจึ่งอนันต์ เนิ่นด้วย หากพบพักตร์ต่อกัน เกินใกล้ จินต์ส่อรักเร่งฟ้อง ฝั่งฟ้ารติกาล*** ***จตุรติภาค รักนี้นิรันดร์กาล***
กุหลาบน้ำตา 29 ส.ค. 2550 20:51 น. - ID 106547 
1059
7
0
29 สิงหาคม 2550 20:59 น. - comment id 746106
มาดูความรักอันยิ่งใหญ่จ้า...น้องเจมส์ สบายดีนะคะ..
29 สิงหาคม 2550 21:02 น. - comment id 746108
สวัสดีครับ พี่กุหลาบขาว ขอบคุณมากนะครับ ที่แวะมาเยี่ยม สบายดีนะครับ คึดฮอดจังเลย
29 สิงหาคม 2550 21:08 น. - comment id 746109
เป็นรักที่ยิ่งใหญ่จริงๆๆด้วย
29 สิงหาคม 2550 22:42 น. - comment id 746144
กลอนเพราะเหมือนเดิมนะครับ
29 สิงหาคม 2550 23:34 น. - comment id 746177
ยอดเยี่ยมครับ...
30 สิงหาคม 2550 10:29 น. - comment id 746314
แก้วประเสริฐ.
31 สิงหาคม 2550 20:15 น. - comment id 747237
31 สิงหาคม 2550 20:17 น. - comment id 747240
31 สิงหาคม 2550 20:18 น. - comment id 747242
31 สิงหาคม 2550 20:19 น. - comment id 747244
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
