ลืมตาดูโลกมิโศกเศร้า แม่ดูแลเรามาแต่คราไหน แม้เวลาจะเนิ่นนานสักปานใด นั่นคือหัวใจที่แท้ของแม่เรา มองดูแม่คราใดแม่ไม่ว่าง ทำทุกอย่างใจแม่ไม่เคยเหงา อาจจะงาวงบ้างยังทนเอา งานบางเบาแม่ก็พักพำนักแรง แม่ทำทุกอย่างมิว่างเว้น ทำให้ลูกเห็นหัวใจอันเข้มแข็ง ด้วยหัวใจของแม่แผ่ซ่านแรง ประกายแสงท้าทายใจลูกยา แม่จึงไม่เคยหลับกับชีวิต แม่จึงมีจิตที่ปรารถนา แม่จึงเปี่ยวด้วยวัญญาณแห่งมารดา แม่จึงกลั่นน้ำตาเลี้ยงเราแต่เยาว์วัย มองดูแม่คราใดแม่ไม่หลับ ดวงตาแม่แวววาววับอันสว่างใส แม่จึงคือแม่แท้ทั้งหัวใจ พระคุณแม่จึงยิ่งใหญ่ในจิตเรา.
กันเอง 12 ส.ค. 2550 14:13 น. - ID 105985 
1631
1
0
13 สิงหาคม 2550 13:13 น. - comment id 737572
ครูครับไม่มีใครห่วงใยเราเท่ากับแม่เราหรอก ครับ สบายดีนะครับคิดถึงเสมอ
แก้วประเสริฐ.
13 สิงหาคม 2550 23:00 น. - comment id 737758
เห็นด้วยครับ....แม่มนต์กวีอายุ 80 ปีแล้ว พึ่งไปกราบเท้า พร้อมพวงมะลิและขอพรจากแม่มา เมื่อวาน(12สค.50)
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
