คำสอนของแม่

ตราชู

คำสอนของแม่
	ลูกหมอบราบกราบตักบอก รักแม่
แม่ขอแผ่พรพูนไพบูลย์เพิ่ม
ดลดวงใจได้ประจักษ์ความรักเจิม
ยิ่งยงเสริมราศีอย่ามีทราม
	ขอลูกจำคำแม่อย่าแปรผัน
โลกทุกวันมันวิบากเนืองขวากหนาม
มายาล่อล้อเล่นล้วนเห็นงาม
แท้น่าขาม คับขันกลางมรรคา
	ลูกอย่าเพลินเดินวนสับสนกระแส
ครุ่นคิดแต่ตามเขาไม่เข้าท่า
หลงโพลงเพลิงเริงปะทุหลอมอุรา
สำคัญว่าคือสวรรค์แห่งวันวัย
	รู้บบั้นปลายภายหลังว่าพลั้งพลาด
ก็ร้ายกาจเกินแก้เกิดแผลใหญ่
โลกมืดมัวชั่วช้าคราวปราชัย
มิมีใครเขาอยู่คอยดูแล
	เมื่อหาตน ค้นแก่น พบแกนหลัก
จึงแน่นหนักดำเนินแนวที่แน่วแน่
ตามหาฝันหมั่นเพียรไม่เผียนแปร
คือทิศแท้ตรงเที่ยงเลิกเบี่ยงทาง
	อย่าหลงเต้นเล่นถลาลอยฟ้าสูง
เอาอย่างยูงเยื้องย่องผยองย่าง
ลืมผู้คนข้นขื่นสะอื้นคราง
ผู้เคว้งคว้างเข็ญไข้ขวักไขว่คอย
	คอยรอผู้กู้กมลสักคนหนึ่ง
คอยดาวซึ่งส่องฟ้าเกินคว้าสอย
คอยความหวังภวังค์หลงพะวงลอย
คอยจนคล้อยเวลาล่วงคลาไคล
	จงก่อกิดคิดค้นกู้คนยาก
ช่วยกันถาก ช่วยกันถางเส้นทางใหม่
ช่วยชูธงณรงค์รบ ชูคบไฟ
ร่วมแก้ไขร่วมฆ่าพวกราคี
	พวกเอาเปรียบเหยียบ, ขย้ำ ระยำหยาบ
สั่งสมบาปบั่นบุกเบียนทุกที่
เห็นใครด้อยน้อยค่าคอยราวี
รุมกดขี่ขวางคั่นบีบคั้นคน
	จงมาดมั่นพันธะภาระลูก
บรรจงปลูกสร้างประโยชน์เสริมโสตถิผล
คลายร้อนรุกทุกข์กระอัก อวยรักปรน
รักท่วมท้นทั่วถิ่นธานินไผท
	ลูกหมอบราบกราบตักบอก รักแม่
รักจงแปรเป็นชวาลฉายฉานไสว
ให้ลูกมั่นกลั่นกล้าก้าวหน้าไกล
เพื่อรับใช้บรรดาประชาชน
(๑๐ สิงหาคม พ.ศ. ๒๕๕๐)
หมายเหตุ
สำนวน ชูธงรบ ชูคบไฟ ผมได้จากกวีนิพนธ์แห่งการต่อสู้เพื่อประชาชน ยุคก่อน และหลัง ๑๔ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๑๖ กับ ๖ ตุลาคม พ.ศ. ๒๕๑๙ ครับผม