แด่ผู้ให้กำเนิด......ที่ไม่มีวันกลับ
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ลมรำเพยแผ่วปลิวพลิ้วใบหญ้า
ลมพัดพาผ่านบทเพลงบรรเลงไหว
หยาดน้ำตาแห่งอ้างว้างยังค้างใจ
เพลินเพลงไพรแว่วมา..ค่าน้ำนม
......หนาวลมไพรเคว้งคว้างกลางเวหาว
สาดแสงพราวมะลิผ่องล่องเวหน
แทนความรักความห่วงใยในผองชน
ดุจดั่งดลฤดีดวงห่วงอาวรณ์
ภาพเก่ากาลหวานซึ้งยังตรึงอก
สุดหยิบยกพระคุณล้ำมาพร่ำสอน
หยาดน้ำนมที่รินไหลในมารดร
มากอาทรด้วยผูกพันกลั่นจากใจ
......ในวันนี้ลูกเองเคว้งคว้างอยู่
คนอุ้มชูเคยฟูมฟักสิ้นตักษัย
เหลือเพียงซุ้มมะลิพราวแสนหนาวใจ
แทนอาลัยไม่เคยจางยังค้างทรวง
อวลกลิ่นกรุ่นมะลิร่ำด้วยฉ่ำฝน
ถึงเบื้องบนรู้ไหมใครยังห่วง
คราได้ชมมะลิพราวยามร้าวทรวง
ใจทั้งดวงดุจได้แรง.....แสงส่องทาง
ทิพย์โนราห์ พันดาว