ฝากใจไว้..ให้ชาวสุราษฎร์

bananaleaf

ได้เยือนแล้วแดนดินถิ่นสุราษฎร์
งามวิลาศเมืองร้อยเกาะเงาะอร่อย
อีกหอยใหญ่ไม่ผิดหวังเลยสักน้อย
ไข่แดงหร้อยจังฮู้อยากอยู่เมิน
เมืองไชยาแหล่งธรรมะวัดสวนโมกข์
คลายความโศกโบกทุกข์ใจให้ห่างเหิน
อยากแฝงกายเป็นสะใภ้ใต้เหลือเกิน
สามเลิ่มเปิ้มอย่างรพีนี้สนใจ
มาพำนักบ้านนาสารด้วยงานหลวง
มุ่งช่วยปวงครูอังกฤษคิดการณ์ใหญ่
สอนภาษาผ่านละครไม่นอนใจ
เป็นวิทยากรตัวใหญ่ใหญ่ไม่ได้คุย
งานอบรมนั้นไซร้เป็นงานรอง
จิตจดจ้องต้องมุ่งใจไปสมุย
พี่นนคนดีเลี้ยงรพีจนพุงพลุ้ย
มุ่งสมุยด้วยซีทรานสำราญจริง
ลงหน้าทอนใจผ่อนคลายได้มาเที่ยว
ทะเลเขียวน้ำสวยใสน่าว่ายยิ่ง
พักที่หาดละไมสุขใจจริง
แล้วตรงดิ่งไหว้พระใหญ่ใจสุขครัน
แวะเที่ยวชมหินตายายละม้ายเหมือน
ไม่แชเชือนถ่ายรูปไว้มือไม้สั่น
หินอะไรช่างเหมือนจริงราวกับปั้น
เสร็จแล้วฉันซื้อกาละแมเผื่อแผ่ปัน
ยำไข่แม่นพล่าเอ็นหอยอร่อยเลิศ
รสบรรเจิดเสริฟพร้อมผักมักหลายนั่น
แม่นอะไรมีไข่หนอขอดูครัน
ไข่เหล่านั้นจากหอยแม่นเห็นแปลกจริง
ยำหอยเจาะเคาะจากหอยตัวน้อยนิด
คือนางรมตัวกะจิ๊ดถูกจิตยิ่ง
วายคั่วกะทิจากหมึกสายรสร้ายจริง
อร่อยยิ่งร้านอาหาร "สเบียงเล"
สิบชั่วโมงไม่ขาดเกินวันเดินทาง
สามอนงค์สุดสอางค์แรมร้างแร่
มีพี่ริน  หญิงรพี  และน้องเมย์
มิหันเหมุ่งหน้าช่วยพี่บ่าวนน
ประทับใจในรีสอร์ทที่พักยิ่ง
สุขสันต์จริงนะพี่น้องไม่หมองหม่น
ซาบซึ้งใจไมตรีพี่ทุกคน
หากว่าสนมาอุทัยใคร่รับรอง
เดินทางกลับถึงบ้านแล้วพี่แก้วเอ๋ย
หนึ่งชั่วโมงไม่ขาดเลยที่บินร่อน
ทำน้องเมย์หวั่นไหวไม่ได้นอน
นวลบังอรเพิ่งเคยบินแสนยินดี
กราบขอบคุณผู้บริหารผ่านกานท์กลอน
ช่วยต้อนรับวิทยากรไม่หน่ายหนี
ผู้เข้ารับการอบรมก็แสนดี
หอบลองกองมาเต็มที่เพื่อแบ่งปัน
จะตราตรึงความซึ้งใจไมตรีจิต
ตราบชั่วนิจนิรันดรไม่คลอนสั่น
เยือนสุราษฎร์อีกครั้งด้วยใจมั่น
เกาะพงันคือที่หมาย..นะพี่ชายนน..
หร้อย       = เป็นภาษาใต้หมายถึง อร่อย
เมิน         = ภาษาเหนือหมายถึง  นาน ในที่นี้คืออยากอยู่นาน ๆ
เลิ้มเปิ้ม   = ภาษาใต้ก็คือ ซุ่มซ่าม
หน้าทอน  = คือท่าเรือเฟอรรี่ของซีทรานได้จอดเทียบท่าที่เกาะสมุย
มัก           = หมายถึง ชอบ ในที่นี้ก็คือชอบทานผักเคียงมี่เสริฟมาพร้อม
                  กับอาหารของคนใต้..