+++สุราพาเศร้า+++

สนสามใบ

๑๑๑วันสงกรานต์เดินทางหวังกลับบ้าน
แวะไปทานน้ำเหล้าเมาได้ที่
ขับรถกลับตามทางอย่างเปรมปรี
รถมากมีตาก็ลายส่ายไปมา
๒๒๒นึกสนุกใจกล้าหากลัวไม่
เหยียบเร่งไล่อย่างแรงแซงซ้ายขวา
คันไหนขวางไม่วายใช้วาจา
ตะโกนด่าคำหยาบซาบซึ้งใจ
๓๓๓พอขับมาสักพักชักเริ่มสร่าง
จอดข้างทางเติมดีกรีมีทั่วไป
เมาได้ที่ขับต่อไม่รอใคร
เผลอหลับในรถโคลงลงข้างทาง
๔๔๔ตื่นอีกทีที่ไหนไม่ใช่บ้าน
มองเพดานเห็นไฟให้สว่าง
ทั่วร่างกายมีสายระโยงยาง
เห็นเลือนลางจำได้ใช่โรงบาล
๕๕๕สุดปวดแปลบแสบตามตัวทั่วร่างกาย
จะหันซ้ายหันขวาน่ารำคาญ
เจ็บถึงใจเจ็บไปในดวงมาร
สุดร้าวราญระบมตรมอุรา
๖๖๖จึงสำรวจร่างกายใจว้าวุ่น
พร้อมน้ำอุ่นใสใสไหลออกตา
ตัวของเราทำไมถึงได้ชา
ลองยกขามันไม่มีหนีไปไหน
๗๗๗หันหน้ากลับซุกหน้าใต้ผ้าห่ม
เสียงระงมแม่ร่ำร้องสุดหมองไหม้
อยู่ข้างเตียงฟังเสียงแทบขาดใจ
ว่าทำไมถึงได้เป็นเช่นดังนี้
๘๘๘ให้นึกย้อนก่อนเดินทางหวังกลับบ้าน
ถ้าไม่ทานน้ำเมาเอาดีกรี
ก็จะขับรถรอดปลอดภัยดี
ทุกชีวีไม่วิโยคและโศกศัลย์
๙๙๙จึงอยากเตือนเพื่อนผองมองดูเรา
จงอย่าเมาก่อนจับขับรถกัน
หากจะดื่มถึงบ้านจึงทานมัน
มิฉะนั้นจะนั่งกินบนวีนแชร์