เที่ยวเตร่ทุ่ง...
บนถนนลูกรังริมฝั่งทุ่งฝุ่นคละคลุ้งค่อยคลายมลายสูญกลีบสีเหลืองสดใสใต้โคนคูนแลจำรูญยามเย็นเด่นสะคราญ นกกระยางเยื้องย่างบนทางเปลี่ยวลมกอดเกี่ยวกิ่งกกโยกผสานดอกผักตบสีม่วงพวงผลิบานครอบครองธารสองฝั่งยังงดงาม บนถนนว่างเปล่าทาบเทาหม่นลูกรังปนโมลาสราดรดหลามกลิ่นน้ำตาลโชยทุ่งฟุ้งทุกยามคอยช่วยปรามธุลีแดงลอยแรงลม ตาลยอดด้วนเดียวดายยืนปลายทุ่งดับการปรุงภพชาติพิลาสสมคอยประกาศสัจธรรมท่ามสายลมที่ครอบห่มทุ่งธารผ่านเดือนปี คืออนุสรณ์สอนฉันในวันพรุ่งผ่านท้องทุ่งยามเย็นเป็นสักขีท่ามต้นข้าวช่อเรียวเขียวขจีแทนวจีกวีวงศ์องค์ศาสดา... เธอจงละความพอใจ ความกำหนัดความเพลิดเพลิน ความทะยานอยาก ในเวทนา ... ในสัญญา ...ในสัง
2257
0
0
หน้าส่วนตัว
