เมื่อหมดรัก อย่าหลอก ให้ชอกช้ำ อย่ามาทำ เป็นรัก แล้วผลักไส อย่าริคิด มาเหน็บ ทำเจ็บใจ อย่าทิ้งไว้ ใจดำ ขอนำคืน เธอรักฉัน บางครั้ง ดั่งของเล่น มองฉันเป็น เช่นลา โถอย่าฝืน ฉันเองก็ งี่เง่า เฝ้ากล้ำกลืน กับรักที่ เธอยื่น ให้ชื่นชม เพิ่งรู้แจ้ง รักนั้น ในวันนี้ ทุกวจี เอ่ยมา พาขื่นขม ลวงหลอกรัก หักใจ ให้ระบม เสพสุขสม สะใจ ก็ไกลลา ขอส่งคืน ใจหม่น ใครคนนั้น ที่บอกกัน ฉันรัก ฉันห่วงหา สุดท้ายหลอก ให้ช้ำ มีน้ำตา คงมิกล้า รักต่อ ขอพักใจ.