ใยเทียนเหงาเศร้าใจใคร่อยากทราบ น้ำตาอาบคราบไขใครห่างเหิน ใช้ไฟเร้าเผากายให้ยับเยิน คงช้ำใจเหลือเกินเขาเมินมอง ยิ่งลมปัดพัดแสงให้แรงกล้า เจ้ายิ่งเสียน้ำตามาสนอง จนหมดตัวหมดตนคนไม่มอง เป็นเถ้าไขไหลกองนองพื้นดิน คราบน้ำตาเทียนเจ้าที่เอ่อล้น ให้คิดถึงใจของคนใกล้สูญสิ้น เทียนเจ้าเอ๋ยแม้เจ้าเคยมีทลทิน หากได้ยินฉันยังห่วงด้วยดวงใจ น้ำตาไขไหลพรากเหมือนจากจบ อยากจะลบอดีตเจ้าจึงเผาไหม้ มองน้ำตาเทียนอาบเป็นคราบใจ แทบจะร้องไห้ไปกับแสงเทียน
725
1
0
หน้าส่วนตัว
