ขวัญใจเอย ยามเมื่อลมรำเพยก็คำนึง ดาริการะยับแสงก็ประหนึ่ง จะร้อยรักรัดรึงถึงขวัญใจ ค่ำแล้วเอย เจ้านั่งอิงพิงเขนยอยู่หนใด ข้ายืนอยู่ดายเดียวเปลี่ยวหทัย เจ้า....ระลึกรู้บ้างหรือไม่ ....ว่าใครครวญ คืนนี้...เดือนตรง แจ่มแจ้งเต็มวง...งาม...ขาวนวล เพ่งพิศสิ่งใดก็ไห้หวล ทั้งหมดทั้งมวลคือขวัญใจ ขวัญใจเอย เจ้าเฉลยเอ่ยคำได้หรือไม่ ไมตรีมีมอบแล้ว.....หรือเลือนไป ทรมานข้าเสียนี่กระไร.... ขวัญใจเอย