ห่วงใย... แม้จะรู้ว่าเป็นอะไรที่ไร้ค่า แม้ไม่เคยเห็นแววซาบซึ้งในดวงตา แม้ไม่ใช่สิ่งที่ปรารถนาสำหรับคุณ แต่ความห่วงใย.. ที่เก็บซ่อนอยู่ภายในยังคุกรุ่น ทุกยามเมื่อความเศร้ารุมเร้าคุณ หัวใจจึงว้าวุ่นเกินปล่อยวาง อาทร... ต่อทุกห้วงร้าวรอนแม้ไกลห่าง ขอความทุกข์รุกเร้าจงเบาบาง ที่ส่งมาเคียงข้าง.. นั่น.. กำลังใจ... คำว่า.. อาทร.. ให้ความรู้สึกละมุนอ่อนคุณว่าไหม แทนรู้สึกจากฟากฝั่งทะเลไกล มามอบในวันฟ้าหม่น...คนทอดาว... ..