ฉันเป็นคนเดียวที่ยังมีน้ำตา และรู้สึกเหว่ว้ากับวันเก่า-เก่า เหมือนมีภาพเธอตามติดเป็นเงา ทั้งที่ไม่มีเรามานานแสนนาน ฉันยังแอบหวังลึก-ลึกในใจ ว่าที่เธอจากไปเป็นแค่ลมผ่าน คงมีสักวันที่เธอพัดหวนตามกาล เพื่อปัดเป่าความทรมานให้พ้นจากใจ แต่ก็เป็นแค่ความหวังเลื่อนลอย ของคนเฝ้าคอยที่แอบวาดฝันไว้ ไม่เคยมีข่าวคราวคนที่ลาจากไป และไม่อาจคว้าไขว่ใจเธอกลับคืน