ตราชู
ลมหนาวกับผ่าวเพลิง
ลมหนาวเหน็บหนำญ้ำหนาว
ไม้ลู่กรูกราวกิ่งก้าน
แม้ลมแรงล่องพ้องพาน
เพลิงกรานไม่ผ่อนร้อนรน
โรงเรียนของเราน่าอยู่
เพลิงจู่โจมพล่านผลาญป่น
คุณครูใจดีทุกคน
ต้องลี้หนีพ้นภัยเพลิง
ใครเผา ใครเผา ใครเผา
ร้ายรุมรุกเร้าเริงเหลิง
โอ้! พวกอาธรรม์บันเทิง
หยันหยาม ยุ่งเหยิง ย่ำยี
สงสารเด็กเอ๋ยเด็กน้อย
ผู้ใหญ่ใจถ่อยเหลือที่
เด็กมั่นหมั่นเพียรเรียนดี
ร้างไร้ไม่มีที่เรียน
แค้นเคียดเกลียดใครไหนหรือ?
จึงหือห้ำหั่นให้เหี้ยน
หรือแค้นเด็กผู้รู้เพียร
จึงเผาให้เตียนตามตาม
ลมหนาวโหมนำย้ำหนาว
เพลิงห้าวฮึกฮือฤาห้าม
ยิ่งหนาวยิ่งร้ายรายลาม
ใดเล่าเพลาความแค้นเคือง???
(๒๑ ธ