คนลานเทวา
ในอ้อมอุ่นไอดินหอมกลิ่นฟ้า
จะซ่อนโศกดวงตาสู่หลับใหล
ฟังโลกกล่อมบรรเลงเพลงเรไร
ระเรื่อยลมพรมไกวเวิ้งนิทรา
ผ่านเหนื่อยหนักอย่างไรโลกใบนี้
ถามราตรีอันโรยแรงแสวงหา
กี่รอยหมองกังวลหม่นทิวา
พักดวงตาหลับไหลอุ่นไอดาว
จะหมายหวังสิ่งใดในวันพรุ่ง
รอแสงรุ่งทาบทองขึ้นผ่องหาว
ความแจ่มชัดจะปลอบปลุกทุกเรื่องราว
โลกบอกกล่าวการเรียนรู้อยู่ทุกพาย
ผละอ้อมอุ่นไอดินจางกลิ่นฟ้า
เราจากมาเพื่อสิ้นสุดแห่งจุดหมาย
ดับชื่นโศกในเงาอันเปล่าดาย
ทิ้งเรื่องราวมากมายเล่าชีวิต
...................................
โดยคำ ลานเทวา
1495
0
0
หน้าส่วนตัว
