ที่ต้องคอยถามดูเพราะรู้สึก ว่าส่วนลึกแล้วนั่นรักกันไหม คำยุยงยินผ่านรำคาญใจ และข้างในกังขาพากังวล เรื่องแค่นี้บึ้งตึงถึงกับโกรธ เปล่าประโยชน์ปฏิเสธหาเหตุผล เธอเปลี่ยนไปหลุดกรอบดูชอบกล กลายเป็นคนละคนสับสนนัก ทำปึงปังวุ่นวายคล้ายกลบเกลื่อน หงุดหงิดเหมือนปิดบังพร้อมตั้งหลัก แกล้งหาเรื่องออกบ้านขี้คร้านทัก นี่คือรักใช่ไหม..ตอบให้ที เหนือกว่าคำพร่ำกิจรับผิดชอบ ขอเธอมอบคำรักเป็นสักขี ยืนยันจากห้วงลึกรู้สึกดี ว่ายังมีความหมายในสายตา.. ..