@ พรหมลิขิต ขีดเส้นเป็นบันดาล เมื่อถึงกาล รักนั้นจะมาหา ยิ่งเป็นหญิง ดั่งดอกไม้ในพนา ดอกไม้นั้นยอมรอกว่า ภู่ผึ้งตอม @ เชื่อเราเถิด ที่เกิดบุพเพกรรม ถึงวาระชักนำ ได้กรรมรักสดใส ที่ไม่เจอตอนนี้ เพราะกรรมบังใจ ถึงคราวาระใหม่ เจอรักเอง..... หมายเหตุ* บทกลอนบทนี้ เขียนตอบ สมาชิกท่านหนึ่ง นึกเสียดาย ก็เลยเอามาใส่ในกล่องของตนเอง
1236
1
0
หน้าส่วนตัว
