ตะวันแดง สาดแสงสด งดงามนัก สุดห้ามหัก ให้ห่างเห สิเนหา อวลไออุ่น กรุ่นไอรัก ประจักษ์ตา หากโรยรา ร้างเรา คงเหงาทรวง แต่ตะวัน คงหวนมา คืนฟ้าใหม่ สาดแสงใส ให้สดสวย ด้วยเป็นห่วง คนเคยคุ้น เคยเคล้าคลอ เคยเคียงควง ดาวล้านดวง มิเทียมทัน ตะวันเดียว ฯ ดอกผลของความอุตสาหะหอมหวานเสมอ ลั่นทมแย้มดอกชุดแรกที่บ้านชุดนี้ นำความชื่นใจมาสู่ผู้ปลูกเลี้ยงยิ่งนัก ผมตั้งชื่อให้เธอว่า ตะวันแดง เพื่อเป็นที่ระลึกถึงใครบางคน บันทึก ณ ๖ พฤศจิก ๒๕๔๕ เวลาเช้า