แทนคุณแทนไท
....๑...
ปลายขอบฟ้าสิ้นสุดลงที่ตรงไหน
เราก็ยังคงใกล้ อยู่เสมอ
ฟ้ากว้างใหญ่ หัวใจยังได้เจอ
อย่ามัวทุกข์ละเมอ ไปวันวัน
เก็บทุกส่วนสวยงามยามได้คิด
มาสร้างสิทธิ์ งดงามไว้ยามฝัน
เอาความปรารถนา มาใกล้กัน
แม้สัมพันธ์ ดูแล้วช่างแผ่วบาง
ใครมีใคร หรือ ใครไม่มีใคร
ก็อย่าให้ ใจเราสองต้องไกลห่าง
ถึงเห็นเพียงเยื่อไย ที่เลือนลาง
ก็ขอไว้ เติมสร้าง กำลังใจ
เราต่างมี สุขทุกข์ปน ระคนโศก
บ้างอยากยุด หยุดโลกเข้ามาใกล้
สูดกลิ่นหอมของปรารถนาใจ
สัมผัสกันใกล้ใกล้ เมื่ออ่อนแอ
ใครว่าเป็น เช่นหวังที่ฝังฝัน
ในโลกอันเงียบงันของผู้แพ้
ระริกไหว เต้นซ่านทั้งดานแด
ใช่มีแต่ ความหวัง อันมิดมน
1858
9
0
หน้าส่วนตัว
