กชมนวรรณ
นั่งดูข่าวเด็กสาวรุมตีกัน
พัลวันพัลตูอดสูหนอ
ถามหาเหตุตีกันจนมอซอ
แค่ไม่พอใจกันมันมองตา
ว่าอนาถหนักนักหนานะสาวเอ๋ย
ใยเฉยเมยไม่มองของดีหนา
ทำชีวิตคิดสั้นผลาญชีวา
อนิจาหาคิดถึงซึ่งผู้ใด
ทั้งพ่อแม่ครูบาท่านพร่ำสอน
ไม่สังวรณ์ข้องจิตคิดสงสัย
หรือต้องการกันแค่ความสะใจ
มิสะเทือนหรือไรใจนวลนาง
พวกหนูหนูต่อสู้กันทำไม
หรือเห็นไทยเป็นเมืองของเสือสาง
จึงได้ทำตัวตนไม่มียาง
แล้วร้องครางคร่ำครวญจวนขาดใจ
บ้างตบตีทะเลาะก็เพราะหึง
รุมกันดึงจิกตบสนั่นไหว
นี่นะหรือคือเยาวชนไทย
หลงคลั่งไคล้ใจต่ำทำอับจน
โอ้ว่าหนอนี่หรือคืออนาคต
มาวางกฎชกต่อยคอยทับถม
เหมือนว่าห่างจากการคอยอบร