ผู้หญิงช่างฝัน
เหลือไว้เพียงเท่านี้เท่าที่เห็น
ภาพยามเย็นริมฝั่งทะเลเหงา
กับความหลังครั้งที่ยังมีเรา
สัมผัสผ่าวนุ่มละมุนยังกรุ่นอวล
เคยซบอิงแนบไหล่อยู่ชายฝั่ง
ความสุขพรั่งพรายผสมคลื่นลมหวน
สองมือต่างเกาะกุมอย่างนุ่มนวล
อุ่นรัญจวนเต้นระรัวสองหัวใจ
วันนี้มนต์รักกลายคลายพิษสง
แต่ยังคงงดงามให้หวามไหว
หวนคำนึงขึ้นมาครั้งคราใด
ยังสุขใจแม้นรอยยิ้มปริ่มน้ำตา
หลับตาลงส่งผ่านความคิดถึง
แด่คนซึ่งอยู่ไกลอีกปลายฟ้า
ขอดื่มด่ำอารมณ์รักอีกสักครา
คืนเวลาสู่ห้วงหวามความทรงจำ
ความทรงจำ
เสาวลักษณ์ ลีละบุตร
บางคราวยังเหมือนว่าเธออยู่ตรงนี้
เรื่องร