ร้อยฝัน
***** ในอ้อมกอดของสายลมหนาว
คนหัวใจร้าวยิ่งเงียบเหงา
ข้างกายไม่มีแม้แต่เงา
ของคนอย่างเขามากล้ำกราย
***** หลับตาฟังเสียงของหัวใจ
มันกู่ร้องร่ำไห้ เมื่อรักหน่าย
หยาดหยดน้ำตาที่พร่างพราย
ไหลรินเพื่อคลายความหมองตรม
***** อยากหลับไปชั่วนิรันดร์กาล
ลืมเรื่องวันวาน ที่ขื่นขม
ลืมสิ้นหัวใจที่ซานซม
ลืมความระทม ที่เคยมี
***** เมื่อลืมตาตื่นเห็นความจริง
ไม่อาจละทิ้ง ฤาหลีกหนี
ไม่อาจตัดเยื่อใยไมตรี
ที่เคยมี เคยให้ มาเนิ่นนาน
***** จึงต้องทนสู้อยู่ต่อไป
เจ็บร้าวเพียงใด ต้องให้ผ่าน
จะทุกข์ จะท้อ ทรมาน
ล้มลุก คลุกคลาน ต้องทนเอา
======================