ครูพิม
เมื่อไม่รักยื้อไว้ทำไมเล่า
จะทนเศร้าทำไมให้เสียขวัญ
เมื่อเขาแปรเป็นอื่นสะอื้นกัน
ความสัมพันธ์คงสิ้นถวิลไร
เขาแค่คนจากไปไร้คุณค่า
จะมัวเศร้าโศกาหาควรไม่
จะตรอมตรมระทมหาแสนอาลัย
คนจากไปเขาไม่รู้หรอกคนดี
เรารำลึกถึงวันที่แสนสุข
เขาสนุกสุขกันในวันนี้
เราร้องไห้ครวญหาชั่วตาปี
ทุกนาทีเขากลับกลั้วมั่วอีกคน
จะมัวร้องโหยหาน้ำตาหยด
กับคนหมดหัวใจไม่เป็นผล
ส่องกระจกสะท้อนเงาของตัวตน
เห็นอีกคนหมดแรงแข่งชะตา
ลุกขึ้นนะที่รัก...
นอนแนบตักของฉันนั่นแหละหนา
จะโอบกอดเธอไว้ด้วยศรัทธา
เพื่อนจงกล้ารับความจริง.....ทิ้งเขาไป...
...คนที่เดินจากไป..
.เขาจะไม่มีวันที่จะหันมามองข้างหลัง
1452
19
0
หน้าส่วนตัว
