หน้าส่วนตัว
** ดั่งพฤกษาชาติ **
..๏ ใบไม้หวิวพลิ้วตวัด ดุจสะบัดจิตใจฉัน
แกว่งไกวฤทัยพลัน กิ่งก้านสั่นหัวใจตรม ๚ะ๛
..๏ พฤกษาชาติสอาดยิ่ง กริ่งเกรงสิ่งสุดขื่นขม
อ้างว้างทุกข์ระทม ดั่งอสุชลนภาโปรย ๚ะ๛
..๏ ใบไม้หวิวพลิ้วตวัดเหมือนมัดจิต
หวนใฝ่คิดซ่านซ่านิจจาเฉลย
สายลมแกว่งใบไม้ครั้นได้เชย
สิ่งงอกเงยดุจก้านผ่านอกตรม ๚
..๏ ยามโชยผ่านก้านกิ่งอิงแนบข้าง
เหลืออ้างว้างฝากไว้ฤทัยขม
กริ่งเกรงสิ่งไขว่คว้ามารื่นรมย์
หลังเชยชมผ่านพลิ้วระลิ่วครวญ ๚
..๏ ดั่งอสุชลนภาลัยในฟากฟ้า
ยามโปรยมาชื่นฉ่ำมิกำสรวล
หลังสิ้น
2746
14
0
