ครูพิม
ท้อใดใดทนได้แค่ใจท้อ
หวังใจก่อกำลังเพื่อสร้างหวัง
ลบรอยท้อแทนใจให้พลัง
ความชิงชังอยากจะลบจบกับใจ
คำโกหกตามหลอนจนอ่อนล้า
ให้ผวาขมขื่นสะอื้นไห้
น้ำตารินอาบหน้าครั้งคราใด
มองหาใครไหนเล่าก็เปล่าตา
ภาพเก่าเก่าซ้อนมาอีกคราหนึ่ง
คนเคยซึ้งเขาไปไม่เห็นค่า
ระทดท้อสิ้นแรงแห่งศรัทธา
น้ำนัยน์ตาเริ่มกลบลบภาพจริง
ใจแอบหวังว่าเขาเล่ายังรัก
ใจแอบหวังแน่นหนักในรักหญิง
ใจแอบหวังว่าเขากลับรับแอบอิง
ใจแอบหวังว่าทุกสิ่ง...วิ่งกลับมา..
พบแค่ความว่างเปล่าเท่านั้นหนอ
ใจคนรอท้อเกินเดินค้นหา
เก็บซากรักเอาไว้ใช้หลอกตา
หวังใจว่า...สักวัน....ฝันคงคืน...