หน้าส่วนตัว
ฉันไม่รู้พูดแบบไหนให้เธออยู่
แต่ฉันรู้เงียบแบบนี้คงดีกว่า
ทุกคำตอบส่งผ่านธารน้ำตา
ใจไม่กล้าอ่อนแอท้อแท้เกิน
พูดทำไมพูดไปให้เหนื่อยเปล่า
เหมือนน้ำเน่าไร้ค่าน่าขัดเขิน
บอกหัวใจเลิกอ้อนวอนก่อนยับเยิน
แล้วก้าวเดินหลีกไกลไปจากเธอ
เก็บทุกความรู้สึกอยากนึกถึง
วันเคยซึ้งใส่กล่องใจไว้เสมอ
แต่ท่องให้ขึ้นใจไม่ขอเจอ
หรือพร่ำเพ้อเพราะหวงห่วงภาพลวงตา
คนพ่ายแพ้ต้องเข้มแข็งแกร่งสินะ
ร้องไห้ซะให้พอรอความกล้า
แม้อ้อนวอนเธอยังไปไม่กลับมา
จงรู้ว่า...เขาไม่รัก...แล้วหักใจ
1764
4
0
