ภู ภัทรชนน
ยิ่งสูงก็ยิ่งสั่นขึ้นสรรค์สร้าง
เด็กด้านล่างรับฤาไหวไต่ขึ้นขา
ขยับย้ายก็โยกย้ายส่ายไปมา
พอเปลี่ยนท่าถึงสะทกกลัวตกลง
เด็กอีกคนตะโกนบอกออกไหล่ซ้าย
อีกคนย้ายออกไหล่ขวาจะพาหลง
เด็กตัวเล็กเหยียบขึ้นต่อขี่คอคง
หัวประสงค์ส่ายรับจับกินลม
แล้วแลบลิ้นปลิ้นตายั่วอากาศ
ใครขี้ขลาดขึ้นไม่ได้ใช่ชายสม
อยู่สูงเห็นโลกหล้าว่ากลมกลม
อยู่ต่ำแค่ติดตม ชมแต่ดิน
เด็กด้านล่างทนไม่ไหวในความหนัก
ขาจะหักอยู่แล้วเด๋ยวแด่วดิ้น
เพรียกบอกใครอยู่สูงรีบมุ่งธรณิน
สุดจะสิ้นเรี่ยวแรงแห่งฐานรอง
เด็กด้านบนไม่สนใจไปยืนโด่
ทำคุยโม้เห็นโลกงามความจองหอง
เก่งขี่คอต่อขาอันน่ามอง
วูบหนึ่งล้มจมกอง จ้องฝุ่นดิน
1085
1
0
หน้าส่วนตัว
