เสี้ยว
ความเหงาถักถ้อยร้อยเรียง
เป็นสรรพสำเนียงคอยขับขาน
ความรัก..? นั่นเป็นแค่นิทาน
เหมือนเรื่องเล่าโบราณก่อนเข้านอน
ชีวิตลำพังเช่นนั้นไม่อาจเปลี่ยน
แม้เรื่องราววนเวียนตามหลอกหลอน
ความรัก..? เพียงมายาของบทละคร
ผูกพันคงเพียงชั่วบทตอนแล้วผ่านไป
ถวิลหาไล่คว้าความคิดฝัน
เพียงเงาใช่ไหมนั่นที่อาจคว้าได้
ความรัก..? ตื่นลืมตารักจะจากไป
เหมือนเพียงละเมอไปในหนึ่งนิทรา
เศร้าสิเศร้า ... ใจเจ้า
มิอาจยึดเอาสิ่งสิเน่หา
ความรัก..? จุดดวงไฟประกายกล้า
ก่อนจะลับลาวูบพร่าดับไป
.............
บทกวีของชีวิต
ถูกจดบันทึกครั้งแล้วครั้งเล่า
เล่าซ้ำเวียนวนไปมา
แรงปรารถนาอันล้ำลึก
มักไม่จางหายไป
2910
0
0
หน้าส่วนตัว
