ครูพิม
ละล้าเหนื่อยอ่อนใดเกินใจท้อ
ที่เกิดก่อกับใจที่ไห้หา
เกินจะดับทุกข์ได้ในชะตา
เกินจะคว้าวาดหวังยังสู้ทน
ท้อและถอยคอยใครที่ไหนช่วย
ชีพคงม้วยหากไม่สู้ดูสักหน
ขยับกายอีกหน่อยค่อยฝึกตน
คงก้าวพ้นทุกข์ท้อที่ก่อตัว
เหนื่อยก็พักสักหน่อยค่อยก้าวใหม่
เติมแรงใจอีกหน่อยค่อยยิ้มหัว
เติมพลังแห่งใจอย่าได้กลัว
ฟ้าที่มัวคงสดใสได้อีกวัน
มีสมองสองมือคืออาวุธ
ไม่สิ้นสุดก้าวไปอย่าไหวหวั่น
แม้นใครเขาคิดร้ายหมายฟาดฟัน
ความดีกั้นผองภัยได้ทั้งมวล
ตะวันลาลับไปในวันนี้
ก็ยังมีวันใหม่ได้กลับหวน
สงบนิ่งครูหนึ่งพึงทบทวน
ทุกข์ทั้งมวล.ดับได้..ที่ใจเรา..
1657
14
0
หน้าส่วนตัว
