พิมญดา
เมื่อฉันถูกความรักวิ่งเข้าตา
มองจันทราสวยกว่าดั่งเคยเห็น
เพราะใบหน้าเธอลอยเด่นบนจันทร์เพ็ญ
สายลมเย็นคืออ้อมแขนแสนอุ่นใจ
เมื่อฉันถูกความรักหาจนเจอ
บางครั้งเผลอคล้ายละเมอเหมือนเป็นไข้
เสียงตามสายมาหน่อยจะเป็นไร
คนไข้ใจหมองเหม่อเธอน่าดู
ก่อนเคยชมดอกไม้ตอนสายสาย
ตอนนี้ย้ายมามองตอนเช้าตรู่
นกเขาขันข้างบ้านจุ๊กฮูกกรู
อยากจะร้องเพลงคู่ดูพระจันทร์
เมื่อความรักทักทายอายยิ่งนัก
รู้สึกหนักในหัวอกพกแต่ฝัน
ทุกเวลาคิดแต่เรื่องเธอทั้งวัน
โอ้ย ! นี่ฉันเป็นอะไร ใยวุ่นวาย
นี่คง!เป็นด้วยแรงรักแรงคิดถึง
ที่คอยตรึงใจดวงน้อยกลัวลอยหาย
ไม่เข้าใจเลยหนอง้อใจชาย
ทำอย่างไรจะหาย..อายจังเลย
1290
12
0
หน้าส่วนตัว
