โคลอน
อยู่ไกลกันเกินกว่าจะมองเห็น
อยากรู้เป็นเช่นไรจึงไถ่ถาม
อีกครึ่งฝั่งฟากฟ้าทะเลคราม
นั้นงดงามดั่งฝันไหมคนดี
ถอดถ้อยความห่วงใยฝากสายลม
ช่วยห้อมห่มหัวใจเธอแทนที่
ใครคนหนึ่งเพียรเอื้อนเอ่ยวจี
กับราตรีที่แสนจะยาวนาน
ขอดวงดาวบนฟ้าช่วยปลุกปลอบ
และเก็บกอบความสุขอันแสนหวาน
ส่งให้เธอเหมือนดั่งกับวันวาน
ตลอดกาลเวลาที่เปลี่ยนแปร
สักวันหนึ่งเราจักกลับมาพบ
ให้รักลบเลือนความรู้สึกแย่
แม้อยู่ห่างต่างคนช่วยดูแล
และร่วมแชร์รู้สึกยามเดียวดาย
นี่คือคำสัญญาจากฟากฟ้า
ที่ลึกกว่าจักนิยามความหมาย
ด้วยรักและห่วงใยเธอมากมาย
จวบจนตายจากกันฉันจะรอ
......................................