ม้าก้านกล้วย
ในห้วงแห่งนึกหนึ่งคำนึงคิด
ก่อนชีวิตเติบใหญ่ได้เหมือนเช่น
ปุถุชนคนสามัญที่ฉันเป็น
สิ่งซ่อนเร้นภายในใจเมื่อวัยวาน
เริ่มจากขีดดินสอเขียนกอกา
มีมารดาช่วยกุมมือช่วยสื่อสาร
ช่วยบวกเลขช่วยแนะนำทำการบ้าน
พาท่องขานอาขยานงานขยัน
เมื่อเตาะแตะตั้งไข่หัดให้เดิน
ก็ก้าวพลาดขาดเกินเดินหวั่นหวั่น
ได้มือแม่จูงจับกระชับมั่น
จนฉันยืนหยัดได้จัดเจน
แม่จะสอนสิ่งละอันพันละน้อย
แม่จะคอยอธิบายให้รู้เห็น
แม่จะบอกจนกระจ่างอย่างที่เป็น
แม่จะเล่นหยอกเอินจนเพลินใจ
ฉันยังจำทำนองเพลงร้องกล่อม
หลับในอ้อมแขนอุ่นบ้างหนุนไหล่
นึกถึงยวนเปลหย่อนที่ว่อนไหว
แม่จะไกวฉันจะคว้าปลาตะเพียน
ในห้วงความคำนึงคิดถึงแม่
หน