ริ้วร่อง รอย รูปเร้น เรือนกาย เรือนร่าง เริ่ม โรยราย หย่อนคล้อย ลายเริ่ม เพิ่ม แต่งแต้ม แซมรอย ผิวพ่าย เพียง เหี่ยวห้อย โรยรา เรียกชรา ฤา เฒ่าแล้ว มองเป็น ยามประสบ พบเห็น เหนื่อยล้า กระจกเงา เช้าเย็น เห็นพา นี่แหละหนา สาปฟ้า สั่งคน ประมาณตน ประมาทไว้ ยามงาม ประจักษ์หนัก พอยาม หนุ่มพ้น ประวิง วัน ครั่นคร้าม ลามลน ประจง จิต จึงค้น หยูกยา ชะลอกายา เหี่ยวไร้ สุขมี จากเอ็นข้อ บ่ ดี เมื่อยล้า อีกเพียร เพ่ง เล็งที่ ตีนกา เฒ่าชะแล แก่ช้า ลบรอย จึงต้องคอย เดินซื้
1323
6
0
หน้าส่วนตัว
