หน้าส่วนตัว
โอ้...สวรรค์....วันนี้ไม่มีแล้ว
ไร้วี่แวววาวแสงแห่งแดนสรวง
เมื่อพร่างดาวพราวพร้อยลอยเลือนดวง
กลับมาห่วงหวลหาน้ำตาคลอ
วันที่ความจริงใจมาไร้ค่า
ไม่มีแม้คำลาอนาถหนอ
ถึงเจ็บปวดยับเยินจนเกินพอ
ไม่อาจง้องอนได้ดังใจคิด
ถึงวันเก่าเคยรักกันหนักแน่น
เมื่อคลอนแคลนแล้วก็ไม่ขอสิทธิ์
อยากถมทับความหลังฝังให้มิด
เรื่องถูกผิดจงลับหายกับสายลม
แม้น้อยใจหลายหนพอทนสู้
กับถ้อยหลู่เหลือฝืนความขื่นขม
ขอปล่อยใจรองรับซับความตรม
ทนทานจมอยู่กับดินจวบสิ้นใจ.
921
11
0
