หนึ่งค่ำคืน หนุนหมอน นอนสระแก้ว มิคลาดแคล้ว สมหวัง ดั่งมั่นหมาย เยาวภา นิ่มน้อง ประคองกาย เอ่ยชวนชาย ลงหลัก ปักเสาเรือน...หัทยางค์ ทางใส ไม่ขุ่นข้อง มิทำหมอง เน่าเหม็น เห็นแปดเปื้อน จะเชิญพ่อ เฒ่าแก่ แม่หลบเยือน ห้ามลับเลือน ขันหมาก หากยกมา อันสินสอด เงินพี่ มีไม่มาก กระซิบฝาก ผู้เฒ่า จะเข้าหา ลูกขาดเขิน อยากจน คนบ้านป่า รักนำพา ด้วยใจ ใช่หลอกลวง ช่วยรับเถิด มัดแขน ที่แดนถิ่น ซบผืนดิน อยู่ด้วย ช่วยเป็นห่วง จะดูแล ถนอม กล่อมพุ่มพวง ใจทั้งดวง คงมั่น มิสั่นคลอนไผ่ลู่ลมมอบแด่คนสระแก้วขอบคุณภาพสวยๆครับ