บพิตร
จากไปนานหนักหนาที่ลาถิ่น
จากผืนดินเกิดก่อจากพ่อแม่
ญาติพี่น้องเคยอยู่เคยดูแล
ทั้งคนแก่คนเฒ่าทั้งเหย้าเรือน
ไปต่อสู้ดิ้นรนบนโลกกว้าง
บนเส้นทางชีวิตไม่คิดเถื่อน
คำพ่อสั่งแม่สอนย้อนย้ำเตือน
ไม่ลืมเลือนยึดมั่นทุกวันคืน
เริ่มก่อร่างสร้างตนทนฟันฝ่า
แม้บางคราอัตคัดทนขัดขืน
ถึงวันนี้พบทางสร้างจุดยืน
ความขมขื่นผ่อนคลายหายกังวล
กลับมาเยี่ยมถิ่นเก่าเคยเนาว์นาน
เวลาผ่านหมุนเวียนเปลี่ยนร้อนฝน
ยังเหมือนเดิมน่าอยู่ทั้งผู้คน
ไม่สับสนเปลี่ยนแปลงแข่งสังคม
ท้องทุ่งนาหน้าหนาวยังพราวพรั่ง
เหลืองสุกปลั่งเวิ้งกว้างช่างงามสม
แสงสูรย์ส่องน้ำค้างยังพร่างพรม
เย็นสายลมพลิ้วแผ่วแว่วเพลงรัก
ทุ